Potverdikkie, wat was het een heerlijk dagje om een potje rugby te spelen. Lekker in het zonnetje, een tot het bot gemotiveerd team en een leuke tegenstander. Hoe fijn wil je het hebben voor een zondagmiddag?
Na goede warming up gingen we gelijk van start en de eerste paar minuten was het enigszins aftasten, maar wat we elkaar beloofd hadden (dat we voor elkaar gingen werken) gebeurde wel. Het was echter Vergiel dat na een paar minuten een penalty kreeg, besloot voor de palen te gaan en daarmee de score openden. Maar toen ging Haagsche turbodiesel goed lopen. Want binnen een minuut had Björn een try voor ons gedrukt. Dit zette de toon voor het komende halfuur, waar we met hard werk try’s bleven scoren. Rust 29 – 10
De tweede helft was net als de eerste helft: hard werken. Ik heb het al vaker gezegd, studenten blijven gaan voor die volle 80 minuten. We speelden moeizamer dan de eerste helft, wat resulteerde in slordiger spel (zowel van ons als van Vergiel wat een kwartier lang het komische gevolg had dat we bijna iedere minuut een scrum hadden, maar dit bouwt karakter.) Hoewel deze helft iets minder try’s zag dan de eerste helft, wisten we wel de voorsprong te vergroten. Het was wel Vergiel dat het laatste woord had door de nog in de laatste seconden van de wedstrijd de eindstand op 34 – 17 te bepalen.
Na afloop zagen we een hoop blije gezichten bij de mannen. Iedereen had gedaan wat ie moest doen en zelfs Wouter P, inmiddels berucht bij de referees in onze klasse, kreeg voor de verandering geen kaart deze wedstrijd, chapeau Captain. Na afloop stond er een team dat hard heeft moeten werken voor een geheel omvattende overwinning. Dat maakte dat de biertjes na afloop extra lekker smaakten.
Komende zondag wacht RC Delft uit, heb er zin in.
Bindend op je rug,
Mark
