Theo Heesen zijn rubriek “Weet je nog toen”, begint deze keer op zaterdag 2 oktober jl. Na de wedstrijd van het eerste team tegen de Amstelveense RC werd die dag in het clubhuis door onze Director of Rugby Matt Roper immers Ayrton Pieterse gehuldigd in verband met het spelen van zijn 100ste wedstrijd voor HRC 1.
Van de club kreeg hij een speld overhandigd en van zijn trotse opa Joop kreeg hij een fles bubbels.
Maar dat was afgelopen zaterdag. Een leuk verhaal uit het verleden van Ayrton vond Theo ook wel het vermelden waard.
Met vier jonge rugbyers van HRC ging Ayrton, als 15-jarige, in de zomervakantie een maand naar Zuid-Afrika. Het contact met de Stellenbosch Rugby Academy was gelegd door Robin Raphael, de toenmalige Zuid-Afrikaanse coach van HRC. De moeder van Ayrton, Manuel (Manuela Pieterse als je haar wat minder goed kent), had de trip verder geregeld.
De jongens werden ondergebracht in een studentenhuis. Het was vroeg opstaan en een klas volgen. En die lessen gingen over sportmanagement, voedingswaarde, scheidsrechters. Ayrton: “Ook hebben we een dag meegelopen met de high school, waar we les kregen in wiskunde, Afrikaans en Engels.”
Nadien stond er fitness of conditietraining op het programma.
Voor de jongens had de academy een begeleider aangesteld, die overal met hen naar toe ging. Met name in het weekeinde werden er bezienswaardigheden bezocht. Zo gingen ze naar een wildlife resort en naar een wedstrijd van Western Province. De laatste week werd drie dagen doorgebracht op de Kaap en werd er op een struisvogel gereden en maakten ze een bungee jump.
Maar de terugreis werd een aparte. De passagiers uit het vliegtuig uit Kaapstad waren vrijwel allen gekleed in slechts een T-shirt en shorts. Zo niet de vijf jonge rugbyers. Zij waren gekleed als Michelin mannetjes. Drie, vier broeken over elkaar en trainingsjacks met een dikke jas erover. Ayrton: “ja we hadden behoorlijk wat bagage-overgewicht, waarvoor we veel geld zouden moeten betalen. Mijn vader gebeld, maar die zei: je trekt maar kleren over elkaar, want ik ga niet betalen. Dus moesten we wat verzinnen. We hadden allemaal een struisvogelei bij ons, en die nemen ook de nodige ruimte in.”
Het was overigens wel een beleving die Stellenbosch Academy. “Ik heb er het nodige geleerd.”
