Hoewel ons collectieve geweten Theo Heesen eigenlijk nog op vakantie is, staat hij natuurlijk stil bij het overlijden van Loek Zandvliet, hoe belangrijk hij als hoofdsponsor voor HRC is geweest en hoe hecht die jarenlange verbinding was.
Verbijstering, ongeloof, in shock. Dat waren de reacties bij de Haagsche Rugby Club toen het bericht kwam dat Loek Zandvliet op 2 augustus plotseling op Ibiza was overleden.
Loek was hoofdsponsor van HRC, maar hij was meer dan dat. Loek was bij iedereen geliefd en een gewaardeerd lid van de rugbyfamilie. Op zijn indrukwekkend afscheid op het Lange Voorhout en in de kapel van Sint Petrus Banden, werd dat duidelijk geëtaleerd. Loek had humor, was gul en een warme persoonlijkheid.
Iedereen bij HRC zal hem enorm missen. Het rode logo op de shirts, de reclameborden langs het veld en de investeringen in de jeugd. Zandvliet Vleeswaren is niet meer weg te denken uit het bestaan van de Haagsche Rugby Club.
Een aantal jaren geleden sprak Loek over zijn betrokkenheid bij en sponsoring van HRC.
Loek Zandvliet was van huis uit hockeyer. In zijn studententijd op Nijenrode kwam hij in aanraking met rugby. Het was verplicht, maar het was niet echt de sport voor Zandvliet. Toch was hij af en toe bij wedstrijden van HRC te vinden. “Vrienden van me speelden rugby, en ik kwam er al voordat ik studeerde. Ik vond de sfeer goed en het was erg gezellig.” En van het één kwam het ander. HRC wilde in de jaren negentig hogerop. De club moest en zou de hegemonie van DIOK uit Leiden doorbreken en dus moest er worden geprofessionaliseerd.
“De club had een zetje nodig.” Wat in 1996 begon als een mooi gebaar, is uitgegroeid tot een succesvolle samenwerking. “Als bedrijf zijn we er in gesprongen. Rugby spreekt mij aan. Je hebt er mentaliteit voor nodig en de sfeer is uitstekend.”
Loek: “ik had natuurlijk ook een hockeyclub kunnen sponsoren. Maar vlees straalt kracht uit en rugby ook. Het zijn stoere jongens met een klein hartje. En er is hier veel clubliefde en veel mensen doen veel werk voor de club.”
In de beginjaren bestond sponsoring voornamelijk uit het leveren van shirts. Na verloop van tijd werd de sponsoring steeds serieuzer. Er kwamen borden en Zandvliet Vleeswaren besloot ook in de jeugd van HRC te investeren. “Als je goed bent voor de jeugd, dan blijft de jeugd ook bij de club.”
“Ik vind dat eigenlijk een soort maatschappelijke verantwoordelijkheid.”
HRC en Zandvliet Vleeswaren lijken onlosmakelijk met elkaar verbonden. “Ik kom er graag en vind het leuk op de club. Het is een mooie club met veel goede een bevlogen mensen. Ik weet wat mijn plaats is. Er is zo veel kennis. Ik bemoei me niet met het bestuur of met de opstelling. Laat ik het zo zeggen: We doen allebei waar we goed in zijn. Zij rugbyen en wij maken worst.”
Rust zacht Loek. Je zult altijd in de harten van alle HRC’ers bijven.
