Op een prachtige nazomerse dag vertrokken we in een opperbeste stemming met de bus (wat een goede keuze) naar Middelburg waar we 1 1/2 uur voor aanvang van de wedstrijd arriveerden. Ik kon uit de stemming onderling en de wedstrijd voorbereidingen opmaken dat de jongens gezond gespannen waren en naar deze wedstrijd uitkeken. Zin om te knallen!!! Maar de wens was de vader van de gedachte.
Hoewel we aanvankelijk enige druk uitoefenden op de verdediging van O. leidde dit niet tot enig gevaar voor O. maar dit gevaar keerde zich wel tegen ons. Na zwak tackelen onzerzijds wist verdomme O. de score te openen; incl. conversion 7- 0. Meevallertje: na de daar op volgende k.o. krijgen wij een penalty; 7 – 3. De dreiging en verrassing blijft van O. komen en na een volledig onnodig ongecontroleerde pass weet O. een interceptie try te scoren; 12 – 3 na 20 minuten en wij hadden nog geen deuk in het pakje Zeeuwsch Meisje geslagen. Maar het werd nog erger: twee mooie aanvallen van O. bracht de score op 22 – 6. Het hart zonk ons in de schoenen. H.R.C. kreeg nog twee penalties toegewezen waarvan we er een benutte, 22 – 9, en de ander recht voor de palen wisten naast te schoppen. Hoewel we tegen het eind van de eerste helft druk uitoefenden op de verdediging van O. kwamen we niet tot score.
De ruststand: 22- 9; 4 tries tegen 0. Teleurstellend, H.R.C. onwaardig, we MOETEN beter kunnen.
Enkele spelers wisselingen door de coach moesten veranderingen brengen in onze speelstijl en dat pakte goed uit. Het spel deinde de eerste 20 minuten op en neer maar H.R.C. wist maar geen vuist te maken. Totdat we opééns zeer alert zijn en een foutje van O. afstraffen. Hoeréé 22 – 14. Nog maar 8 puntjes, ja je bent supporter of niet toch? Deze try was de omslag; de jongens geloofden er weer in, ze waren niet gekomen om te verliezen! Uit een prachtige aanval waarbij de bal door vele handjes ging wist De Haagh weer te scoren, 22 – 19. Hopla nog maar 4 puntjes voor de overwinning. De spelers voerden de druk op op O. wat resulteerde in een kick voor de palen 22 – 22. Mooi. Enkele minuten later weer een kick voor de palen, zo om d’r over te lepelen, nee hoor we missen. Nog 10 minuten te gaan.
H.R.C. trok alle registers open en O. raakte in paniek. Wat wil je ook als je de eerste helft 4 tries scoort, 22 – 9 voorstaat bij rust en met nog 10 minuten te gaan op de klok het 22 – 22 staat.
Gelukkig, de jongens roken bloed aan de paal en deden wat ze moesten doen: scoren. Twee tries maar liefst., dankzij het collectief, vertrouwen in eigen kunnen en een betere fysieke conditie. Van 22 – 9 achterstand naar 22 – 36 winst. Goed gedaan mannen, voor deze winst kwamen we. Well done.
Moe maar voldaan vertrokken we rond de klok van 18u00 terug naar de residentie nádat we bij de lokale supermarkt de nodige blikjes bier hadden ingeslagen waar ik namens de club van 100 een ruime bijdrage gedaan heb in de drankpot ter verhoging van de feest vreugde
Volgende week een nieuwe wedstrijd en daar focussen we ons op. Succes.
Met Ovale groet,
Ton
