Beste lezers,
Daar waar het vorige qua uitslag het Derde een lichte valse start had, was er zondag de uitgelezen mogelijkheid om dit recht te zetten tegen een stel bonkige Zeeuwen, Oemoemenoe. HRC begon furieus aan de wedstrijd en dan moest ook. Oemoemenoe, of je nou uit of thuis speelt is altijd een zware pot. Maar de eerste aanvallen van Oemoemenoe werden vakkundig door ons in de kiem gesmoord en na een minuut of tien was het momentum aan onze kant en werd het gameplan goed uitgevoerd. Met resultaat, want de eerste try was voor ons! Het was Wes die na een goede aanval over de lijn ging en de eerste try van de wedstrijd drukte, die vervolgens ook door Dylan werd geconverteerd voor de volle zeven punten. Na de try zetten wij ons spelletje voort met als resultaat dat zowel Wesley als debutant Martin beide een try wisten te drukken! Helaas werden die niet geconverteerd, een conversie landde op de dwarslat. Maar na een goede eerste helft, waar toch een klein beetje frustratie her en der te merken was stonden wij soeverein voor met 17 – 0, dat beloofde wat voor de tweede helft!
De tweede helft liet toch een ander beeld zien, Oemoemenoe kwam furieus uit de startblokken en daar hadden wij het veertig minuten vrij lastig mee. Wat ook niet meehielp was dat wij onnodig veel penalties weggaven en daarmee ook Oemoemenoe de wedstrijd meer lieten dicteren. Dit als had als gevolg dat het 10 minuten voor het einde 17 – 12 stond. Gelukkig hadden wij weer ons zelfvertrouwen terug en die laatste 10 minuten stonden wij weer tegen hun try line aan te beuken. Helaas zonder resultaat, maar als wij de bal hebben kenne zij hem niet hebben en dat is goed, da’s logisch. In de laatste minuut van de wedstrijd kregen wij zelfs een penalty mee en omdat het nog geen tijd was kickten wij voor een line-out. Dit bleek het startsein voor een spannend slot van de wedstrijd, want wij verloren de line-out en Oemoemenoe rook bloed en in een god zegene de greep aanval werd onze try line opgezocht en ze braken door onze defensie heen. Oh nee, zou het dan toch? Maar na 80 minuten rugby wist Dylan er alsnog een magistrale eindsprint uit te gooien. Terwijl Oemoemenoe dacht, wij kunnen hier voor de overwinning gaan werd hun baldrager, zonder dat ie het waarschijnlijk doorhad, opgejaagd en als gazelle op de savanne werd ie getackeld en wisten wij de bal hoog te houden, dus held up, de tegenstander dacht waarschijnlijk, wat maak je me oemoemenoe?! Dat was ook gelijk het einde van de wedstrijd en man, man, man wat was het spannend. Maar de punten blijven in Den Haag gelukkig. Deze zondag wacht ons DSRC 2 in Delft, wij hebben er zin in!
Tot slot, jullie hebben net kunnen lezen dat Martin als debutant het veld betrad, maar hij was zeker niet de enige zondag, naast Martin wil ik ook Frank, Ken, Maurits en Peter van harte feliciteren met hun eerste wedstrijd voor the mighty Third! Mannen bravo en jullie hebben echt lekker gespeeld!
Schrapend over het kunstgras,
Mark
