Het is alweer twee weken geleden dat de Haagsche Rugby Dagen (“HRD”) begonnen en nu staan we al weer aan de vooravond van het begin van de reguliere competities. How time flies when you are having fun, en fun waren ze, de HRD. Na een magere HRD vorig jaar door de angst voor het opleven van het Corona-virus hebben wij dit jaar als club groots uitgepakt.
Op vrijdag waren daar de openingswedstrijden. De 1e jaars Colts kregen de Junioren kampioenen van het vorig seizoen, Amstelveen, op bezoek. De Dames mochten het heropgerichte Nederlands Studenten Dames Team ontvangen en ’t Gooi kwam langs voor een wedstrijd teken HRC 1. De avond werd in ouderwetse HRC stijl afgesloten met een optreden van SLAM! On Tour. De sfeer deed vele oudgedienden in weemoed terugdenken aan de grootste HRC feesten van weleer en menigeen deed zich jonger (en leniger) voor dan ze daadwerkelijk waren.
Op zaterdag was het tijd voor Oude en Jonge Meesters. Rondom het Oude Meesters Toernooi om de Theo Snijders Bokaal, die aan het eind van de dag door Diederik van Imhoff triomfantelijk namens HRC in ontvangst werd genomen van de weduwe van de grootmeester Theo Snijders, was een programma opgezet om de (bijna) studerende jeugd warm te maken voor het studentenrugby en voor de voortzetting van een rugby carrière na de studie bij HRC. De eerste geluiden zijn meer dan positief te noemen en deze opzet zullen we in volgende edities blijven voort zetten. Het rugby gedeelte van de dag is afgesloten met een wedstrijd tussen NL Dames U 18 en de Dames van Burton U 18 uit Engeland. Het was geweldig om te zien hoe de beleving en het niveau van deze wedstrijd was en daarmee was het de perfecte afsluiter van de sportieve activiteiten van de dag.
Zaterdagavond stond (weer) in het teken van het hoog houden van de reputatie van HRC als de organisator van geweldige feesten en de line-up was er dan ook een waar het gemiddelde kleinere muziekfestival jaloers op zou zijn. Het feest werd afgetrapt door onmiskenbaar Haagse geluiden van de Haagse formatie “De Kraaien”, die meteen het fundament voor de avond neerlegden op de terrassen van HRC. Het fundament werd verder uitgebouwd door Team TNT, de meester van het mixen van goude ouwe met nieuwe beats, gevolgd door de zoetgevooisde klanken van Mike Peterson die onder meer de rugby-evergreen Delilah ten gehore gebracht. Het slotstuk was gereserveerd voor Ziggy die opgetrommelde lokale Haagse jeugd opzweepte om vervolgens onderbroken te worden voor een tweede, onverwacht, optreden van De Kraaien. Ze hadden nog een paar nummers niet gezongen….
Zondag was het de beurt aan de GTBM, de CJ en de Dames en het is zelden zo druk geweest op HRC als op deze zondagochtend.
Na 3 dagen rugby en feest zag je de meeste mensen langzaam daarna hun weg huiswaarts kiezen en kon de club weer in gereedheid gebracht worden voor het normale rugby leven.
Na de door de corona verstoorde edities van 2020 en 2021 was het weer ouderwets gezellig op HRC en er zijn nog onnoemlijk veel verbeterpunten te vinden voor 2023, maar wees gerust die editie wordt nog beter en feestelijker dan die van 2022.
Rest mij nog om een ieder die zijn beste beentje voor gezet heeft en de schouders onder deze editie van de HRD heeft gezet te bedanken. Speciale dank gaat uit naar Robert Clemenkowff en Dave Reabel die gezamenlijk niet of nauwelijks geslapen hebben in het HRD weekend. Ook gaat dank uit naar Debbie en Kenneth Markestein die velen voorzien hebben van culinaire calorieën en menigeen overeind hebben gehouden.
Voor volgend jaar wil ik in ieder geval alle leden van HRC, inclusief ouders en aanhang, oproepen om mee te werken aan het succes van de HRD 2023. Nog te vaak komt het vrijwilligerswerk terecht op dezelfde schouders en alleen als iedereen een steentje bijdraagt kunnen we de HRD en HRC verder laten groeien en knallen….
Tot volgend jaar!!!
Met Ovale Groet,
Chris de Wal
Voorzitter Commissie Haagsche Rugby Dagen





