Ons tweede Colts team rondt de tweede fase van de competitie al weer bijna af en moest de eerste dinsdag na de kerstvakantie al in Leiden aantreden tegen het eerste Colts team van DIOK. Hierbij het wedstrijdverslag van uw rugbyouder en de player of the match.
Op een donkere, koude, winderige, regenachtige dinsdagavond, gelijk na de kerstvakantie, stond er deze week een inhaalwedstrijd voor de HRC Colts 2 gepland.
Dat inhalen was wel wat overgewaardeerd want op de snel- en B wegen naar Leiden toe kon niet ingehaald worden. Het werd nu een welhaast neerslachtige route du pleuvoir in plaats van de in de zomer periode wat fijnere route du soleil. Wel naar het gevoel met de zelfde files. Leiden ontzet is tegenwoordig praktisch onmogelijk met 1 weg er naar toe en ook belangrijk, er vandaan.
De warming up werd door het samengestelde team gedaan in de door de wind aangewakkerde horizontale regen. De wind was dusdanig dat bij het bestellen van de koffie half-time er telkens werd gevraagd of er nog iets was, want de wenkbrauwen bleven strak op het voorhoofd gebeiteld staan, wat een toch wel uitermate verbaasde gezichtsuitdrukking tot gevolg had.
Anyhow, de wedstrijd tegen DIOK begon voor HRC goed. Na een goede verdedigende fase werd door snel balspel de opening gevonden om de eerste try van het jaar 2023 namens de gehele HRC Colts groep te drukken. Echter, DIOK bleef daarna met de voorwaartsen op de HRC verdediging beuken en dat kon kort half time door HRC niet meer worden tegengehouden.
DIOK putte hier zichtbaar kracht uit en ondanks de liever staand sterven dan knielend leven mentaliteit bleek DIOK vandaag te sterk voor het op papier HRC 2 Colts team. Want, en dat is verder geen excuus maar wel een feit, teveel Colts 2 spelers waren er door verschillende omstandigheden vandaag niet bij. Als gevolg daarvan moest er gewoonweg teveel geïmproviseerd worden en daardoor waren er ook geen vaste patronen. Wat dan wel allemachtig prachtig was om te zien, maar ook om te horen, was dat niemand van dit voor de gelegenheid samengestelde team verzaakte, vocht voor wat ze inclusief een dame, waard waren en dat ze elkaar positief coachen en aan bleven moedigen. Een try in het tweede deel werd groepsbreed gevierd maar ook bij een mooie tackle of actie werden onderling de complimenten uitgedeeld.
De einduitslag was 19-10 en DIOK heeft terecht op een verder sportieve manier de HRC Colts van de overwinning af gehouden. De ref was ook goed vandaag, dus nogmaals er was absoluut geen excuus op dit resultaat. De door omstandigheden creatieve invulling om überhaupt op deze avond met 16 spelers en 1 speelster in Leiden te staan was al een overwinning op zich.
Snel deze uitslag vergeten, wel het positieve vasthouden en vrolijk op naar de volgende wedstrijd waarbij gelijktijdig de hoop wordt uitgesproken dat iedereen er gewoon weer een keer is. De Colts groep bestaat uit drie teams, dat is ook het commitment vanuit de spelers groep zelf, dus alleen afzeggen bij complexe medische zaken. Bij alle andere redenen om niet te komen, hou dan in gedachten dat je een medespeler die wel komt en er wel staat alleen de strijd in stuurt. Wellicht onbewust en onbedoeld maar toch.
Als afsluiter, het viel langs het lijntje op dat er in het laatste deel van de tweede helft werd bijgeschakeld en er niet werd opgegeven. Zodat letterlijk tot en met de laatste seconde om de namens HRC haast gedrukte try werd gestreden. De clubkleuren zijn op deze inhaaldag zonder uitzondering met recht verdedigd. De wedstrijd had gewoon nog een kwartiertje langer moeten zijn.
Koud, verregend maar met een warme gloed over de mentaliteit via de Leidse flitspalen route teruggereden. Uitkijken naar lekker trainen op donderdag en hopen dat de flitspalen nog met vakantie waren.
Uw met verbaasde blik rondlopende rugby ouder(e)
—————————————————————
De eerste wedstrijd na de vakantie en iedereen merkte dat de vakantie net voorbij was….We hebben redelijk gespeeld, maar we hadden moeite om er in te komen. Aan het begin van de wedstrijd was het meteen duidelijk dat de tegenstander een hele sterke frontline had. We hebben geprobeerd ons spel daarop aan te passen door de rucks te vermijden en zo veel mogelijk ballen uit te spelen naar onze back line. Er werden goeie tackles gemaakt, maar we lieten toch te veel gaten vallen, vooral doordat het niet goed lukte om constant in één lijn als verdediging op te lopen. In onze aanvallende rucks hadden we te weinig support terwijl we in de verdediging juist vaak met te veel man op de bal gingen. Ook dit zorgde voor gaten in de verdediging. Wel hebben over het algemeen een prima en vooral leuke wedstrijd gespeeld. Ondanks het verlies hebben we er wat spannends van weten te maken door te strijden tot het einde en zeker niet op te geven (19-10).
