Uit tegen ‘t Gooi; we hebben het daar nog nooit makkelijk gehad.
‘t Gooi met twee verloren wedstrijden tegen Hoek van Holland en Castricum máár ook met winst op Eemland én winst op Rotterdam, de twee huidige koplopers in de competitie!
Dat wordt bikkelen en volledige inzet, de volle 80 minuten.
In de eerste fase van de wedstrijd was de druk van ‘t Gooi zoals verwacht groot. Maar na deze eerste 10 minuten kregen onze jongens steeds meer grip op spel en bal en was het HRC die de boventoon voerde.
Uiteindelijk werden de spelers beloond voor hun werkdrift en wist Tyren Kroos na een heftige scrummage in de 22ste minuut met een enorme snoekduik de bal achter de lijn te drukken en Davíed converteerde; 0 – 7.
Hoewel alle HRC-supporters naar een verdiende 2de try uitkeken, werd er niet meer gescoord en zo stond er bij rust nog steeds 0 – 7 op het scorebord. Vol verwachting was het wachten op de 2de helft.
Opnieuw ging ‘t Gooi furieus uit de startblokken en zette HRC zwaar onderdruk. Waar was onze dominantie van de 1ste helft?
Wij kwamen niet uit de verdediging. Een prachtige crosskick werd goed opgevangen door de rechterwing en rondde deze af met een try in de rechterhoek welke niet geconverteerd werd 5 – 7.
De hele verdere wedstrijd golfde het spel op en neer waarbij HRC wel de boventoon voerde; maar ja je moet wel de bal over de lijn brengen en dat werd verzaakt. Ook de twee penaltykicks die HRC toegewezen kreeg en waardoor we afstand van ‘t Gooi hadden kunnen nemen werden niet benut.
Tijdens het laatste gedeelte van de wedstrijd perste ‘t Gooi nog eens alles uit de kast maar HRC verdedigde de lijn met volledige overgave én hield stand. Een uitval van HRC leverde in de allerlaatste minuut van de wedstrijd nog een penalty op en deze werd verzilverd door Björn Dolman.
Einduitslag 5 – 10 voor de HRC. Chapeau jongens: VERDIEND.
Ook het future team wist de futures van ‘t Gooi aan hun zegekar te binden en stapte met een 10 – 26 winst van het veld. Well done boyz.
