USRS uit zou altijd een zware wedstrijd worden, een ervaren team met fysiek spel. Normaal gesproken weten we hoe we hier mee om moeten gaan, maar het duurde even voordat we het doorhadden. Binnen 20 minuten stonden we met 4 try’s achter, waarvan één penalty try. De eerste helft van onze kant was gewoon niet goed genoeg. De laatste 20 minuten van de eerste helft konden wij eindelijk de rug een beetje rechten en werd het een rommelig gevecht. Maar we stonden na 40 minuten met 24 – 0 achter en dan moet je de scherven bij elkaar oprapen en verder gaan in de tweede helft.
De tweede helft waren we wakker en konden wij eindelijk goed druk zetten en de overtredingen van USRS werden ook eindelijk een keer afgefloten. Met het momentum aan onze kant konden we eindelijk ook try’s gaan drukken met Peter, Keir en Lex als try scorers. Lex ving voor de verandering een keer de bal en rende recht door na fantastische off load van Bas, die Lex eerst nog duidelijk moest maken dat ie toch echt niet voor hem kon staan, maar goed een try is een try. Dus dan sta je opeens op 24 – 15 en je bent weer in striking distance. Helaas kwamen we net te kort, met een afgekeurde try van Bas had ons momentum niet genoeg kracht om wedstrijd om te buigen naar ons voordeel, de laatste try van USRS op het einde van de wedstrijd was voor de statistieken. Eindstand 31 – 15.
Zoals ik vorige keer al schreef na de wedstrijd tegen DSRC wisten we niet waar wij stonden, nu ook eigenlijk niet, want als we aan staan hoeven we voor niemand bang te zijn en kunnen we iedereen pakken. Maar dan moet je wel aan staan. Dat wordt voor iedereen de grote uitdaging, maar ik heb er wel vertrouwen in, want het voelt toch ietwat “kortom uitermate teleurstellend” na een wedstrijd als dit. Volgende week spelen we thuis om 13:00 tegen de studenten van Vergiel en dan kunnen we voor onszelf laten zien dat we bovenaan in deze plate poule horen.
Hoog en lomp,
Mark
