Jij hebt flink wat ervaring opgebouwd in de afgelopen jaren. Waar is de liefde voor Rugby ooit ontstaan?
Ik ben niet opgegroeid in een rugby familie, had ook nooit van rugby gehoord. Maar via school ben ik in aanraking gekomen toen wij een proeftraining kregen toen ik 5 of 6 was. Daarna verkocht en ben toen direct bij HRC gaan spelen, tot aan de Cubs.
Jij hebt in je wilde jaren meegedraaid bij de jeugd. Wat is je mooiste jeugdherinnering aan HRC?
Veel jongens die toen speelden, spelen nog steeds! In de jeugd verloren we nooit, alleen van BSN. Dat waren dé wedstrijden, echt oorlog, geweldige wedstrijden om te spelen. Het mooiste is ook dat die jongens zijn gebleven.
Wat heeft rugby jou tot nu toe gebracht?
Heel veel discipline, volwassen geworden. Ik was 17 toen ik naar Frankrijk ging. Door professioneel rugby te spelen, ben ik enorm gegroeid als persoon en heb veel geleerd en meegemaakt. Blij om dat meegemaakt te hebben!
Jij bent als jongeman vertrokken naar het buitenland. Waar begon de reis en wat heb je daar geleerd wat je op de Nederlandse rugbyvelden wil laten terugkomen?
Eerste 2,5 jaar in Montpellier, daarna nog een halfjaar in Fleurance met Jasey van Kampen. Ik kwam daar terecht omdat mijn route naar de Pro2 competitie op het laatste moment niet doorging, helaas. Door een combinatie van factoren geen contract gekregen, waarna ik begin dit jaar naar ’t Gooi ben gegaan. Na een wedstrijd gespeeld te hebben kwam de Corona… En nu dus terug bij HRC.
Wat ik daar heb meegekregen is dat als je wilt slagen als prof, je ook als prof moet leven en je telkens moet willen verbeteren. Rugby is uiteindelijk ook een mindset.
Wat wil jij de jeugd van HRC meegeven / leren?
Ik heb geleerd dat je moet blijven doorzetten en jezelf verder zetten dan jezelf denkt dat je kan. Leef voor de sport én als prof! Uiteindelijk bereik je als speler met hard werken meer dan alleen talent.
Wat is er veranderd sinds je weg bent gegaan?
Er is heel veel veranderd. Vroeger was het meer gericht op de jeugd, selectie was erbij ‘voor de leuk’. Nu is die combinatie een stuk beter. Dat vele oud-HRC’ers zijn teruggekomen en niet dat je buitenlanders haalt. Je kan spelen met je maten. De basis voor de toekomst ligt in een goede jeugdopleiding.
Wat zijn je ambities en waar denk jij dat je staat over 5 jaar?
Komend seizoen wil ik zo hoog mogelijk eindigen, top drie, liefst kampioen natuurlijk. Er is zoveel gebeurd de laatste drie jaar dat ik nog geen duidelijk beeld heb wat de toekomst gaat brengen. Ooit zou ik wel weer een keer professioneel willen spelen. Maar voorlopig wil ik gewoon lekker rugby spelen met mijn vrienden van vroeger.
Hoe heeft rugby jou maatschappelijk verder geholpen?
Focus lag op de rugby kant, maar studeer nu ook small business en ondernemerschap op de hogeschool als back up voor de toekomst. Voornamelijk.
De club wil de jonge rugbytalenten en de senioren bij elkaar brengen. Hoe kan jij daarbij helpen?
Ik vind het belangrijk dat wat ik heb geleerd heb kan delen met de jeugd door middel van trainingen. Leeftijdsniveau maakt niet, waar de club mij nodig heeft ben ik. Lol en plezier moet bij de GTBM voorop staan en bij de CJC ligt de focus veel meer op hoe je wedstrijden moet winnen. Dus voor die categorieën heb ik wel iets meer een voorkeur.
Ik wil daarnaast ook graag dat de jeugd opkijkt naar de selectie, trots op ons is en ons als voorbeeld ziet. Dat voorbeeld wil ik graag zijn. Diegenen die nu in de GTBM spelen zijn al beter dan dat wij ooit waren destijds. Als wij voor hen een voorbeeld kunnen zijn voor wat zij kunnen bereiken als rugbyer, als ze dat willen natuurlijk, zou dat wel heel mooi zijn.
Wat vind je van de visie om met Nederlandse talenten in de top van Nederland spelen.
Ik denk dat dit wel de basis is voor een succesvolle rugbyclub. Als je voornamelijk buitenlandse spelers zou halen om zo vaak mogelijk kampioen te worden, creëer je geen clubgevoel. Dat is iets wat HRC beter doet dan anderen.
Wat was het mooiste herinnering met de boys van HRC?
Dat was een trip met de mini’s dat wij een week naar België of Frankrijk gingen en toernooitjes speelden. Het shirtje van toen heb ik nog steeds en is ingelijst!
Jij hebt een verleden in het buitenlands rugby. Waar ben jij allemaal heen geweest en wat is je mooiste verhaal/anekdote?
Het was hard werken, elke dag zes uur trainen, maar het mooie was dat je na een tijd de resultaten zag, het harde werken loonde en dat maakte mij gelukkig. Ik ben een perfectionist en blijf oefenen aan mijn skills en dat zijn kleine wedstrijden met jezelf die ook mooi zijn.
Favoriete rugbyspeler:
Chabal, the Cave Man en Louis Picamoles. Belachelijk groot, goede techniek en kon bijna alles.
Leukste Positie:
1ste center, maar uiteindelijk naar de Nummer 8 gedrukt, maar ik blijf 1ste center het leukst vinden.
Gaafste wedstrijd ooit:
Halve finale twee jaar geleden met de onder 23 tegen Toulouse, was ook een mooie afsluiting.
Mooiste stadion van de wereld:
Twickenham, ik hoop daar ooit te spelen met het Nederlands team.
