Na een zware wedstrijd met een uitslag die toch redelijk geflatteerd was tegen Thor vorige week, mochten wij deze week aantreden tegen weer een studententeam uit Delft. Dit keer Vergiel, ook weer een team wat fit was en graag snel rugby wil spelen. Aangezien het tweede in onze kit speelde, mochten wij hun uittenue dragen wat soms tot wat hilariteit leidde, aangezien wij iets, ja echt een heel klein beetje maar, grover gebouwd zijn.
Na een gedegen warming up gingen wij met vol vertrouwen de wedstrijd in. Als wij ons spelletje konden spelen, hard ingaan en je tegenstander op de achterste voeten zetten, dan kon het mooie middag worden. Net zoals met meer plannen heeft dit ook het eerste vuurcontact niet overleefd, want Vergiel stond al binnen een kwartier met 10 – 0 voor. Na deze twee try’s waren wij echt wakker en rechtten wij de ruggen. Dit leidde al rap tot de aansluitende try van ons. Onze heavy hitters, Bas, Sam, Big Wout en Martin maakten meters waar de rest van kon profiteren. Dit resulteerde uiteindelijk in onze tweede try en de gelijkmaker! Hierna kregen we smaak te pakken en dit resulteerde in een uitgespeelde try die via de 3/4 lijn werd benut. SVRC kreeg nog wel een penalty op het einde van eerste helft die zij voor de 3 punten benutte. Ruststand 13 – 17.
Met een voorsprong, maar ook weer niet dat je zegt comfortabel gingen we tweede helft in daar bleek dat Vergiel bij lange na nog niet knock-out was. Het waren 40 minuten die vol met strijd, passie en try’s zaten. Ondanks de druk van Vergiel bleven we, soms met kunst en vliegwerk, overeind. Na een kwartier kwamen wij weer in ons spel en dat werd het signaal van een furieuze eindsprint van onze kant. Want wij konden onze extra aan fysiek beter benutten. Ook wil ik een compliment geven aan mijn mede-voorwaartsen, want wij hebben ons 80 minuten lang helemaal leeg gespeeld. Maar zoals gezegd, we waren bezig met een eindsprint. Dit resulteerde in 4 try’s van onze kant. Voor deze try’s werd echt tot het eind gevochten, met een verdiende eindstand 13 – 32.
Als je dit soort wedstrijden speelt begin je te begrijpen wat er met moe, maar voldaan wordt bedoeld. Iedereen had zich echt leeg gespeeld. Dat is en blijft toch het mooiste aan rugby, samen met je maten en de captain op het veld vol gas gaan voor 80 minuten, wetende dat je alles er aan gedaan hebt op het veld. We hebben nu vijf wedstrijden gespeeld en drie gewonnen en dat geeft ons een mooi vooruitzicht voor de komende wedstrijden. De eerstvolgende moeten wij nog even op wachten, maar dan hoort u weer van ons.
Tot slot wil ik nog Arturo en Toots bedanken dat zij met ons meededen, boys we hadden het niet zonder jullie kunnen doen!
Hard en laag,
Mark
