Bij mij heb je, met iedere hint richting 11/11, wat traumatische herinneringen getriggerd en mij accuut in de stress en op de kast.
Dat heeft niets te maken met carnaval, ik ben een kind van boven de rivieren. Nee, het stamt dus uit de tijd dat ik – zoals ik de vorige keer al opbiechte – in het Noorden woonde. In Drenthe was ik overduidelijk import. Dat hoorde en zag je onmidelijk (een rollende Rotterdamse “r”, niet vanzins enige klinker in te slikken, véééél langer van stof dan die wat kort aangebonden noorderlingen en strak in het pak, zo van de Zuid-As, nog nooit een paar klompen van dichtbij gezien). En met de locale gewoontes en gebruiken was ik ook niet bekend. Het was dus dat nieuwe TT-gebeuren (zie mijn vorige column), maar ik ben ook weken op zoek geweest naar een avondwinkel (toen ter tijd ter plaatse een onbekend fenomeen), stond doodleuk ná middernach nog te borrelen in de Kromme Elleboog met het idee dat ik met het nachtnet naar huis zou kunnen en 11/11 dus….
In Rotjeknor hadden we nog nooit van Sint Maarten gehoord. Ik had geen idee, tot mijn eerste 11/11 in Drenthe. Voor mijn gevoel heb ik die avond minstens 100 koters met opgehouden snoeptasjes aan de deur gehad. En ik had niets in huis en er waren dus geen avondwinkels…. Veel beteuterde gezichtjes, sommigen met tranen in hun oogjes, terwijl hun anders zo zwijgzame ouders in het Drents dingen mompelden die ik niet verstond, maar wèl begreep. Ik was geen vrienden aan het maken, zullen we maar zeggen.
Natuurlijk was ik het het jaar daarop al weer straal vergeten. Toen de grootste workaholic van kantoor meldde dat hij vroeg naar huis ging en op mijn vragende blik zei: “St Maarten!”, was het natuurlijk net 5 uur geweest en had ik weer niets in huis. Dat jaar lag ik dus de hele avond, met alle lichten uit, achter de bank….
Het verzoek van de Communicatie Commissie van HRC of ik wat wilde aanleveren voor 11 november, werkte dus wat bloeddrukverhogend. 11 november? What the f*ck moet ik op 11/11? Maar natuurlijk, “11 november is de dag…. dat HRC verjaren mag”.
Gefeliciteerd met 88 jaar! Op naar de 90! (en tackel hard),
Liefs,
Mum
