Afgelopen zondag mochten we aantreden tegen Delft. De ontmoetingen in het vorige seizoen waren fysieke aangelegenheden en dat was deze keer weer het geval. We hadden wel vertrouwen in een goed resultaat; vorige week een mooie winstpartij tegen Haarlem en Delft zit in de hoek waar de klappen vallen. Betekende dit dat we Delft gingen onderschatten? Natuurlijk niet! Zoals de eindstand al aangeeft, dit is wel aardig gelukt. Delft probeerde ons spel te ontregelen door – ja hoe zeg je dit vriendelijk – “ouderwets” te spelen. Over rucks heen duiken, handen in de rucks, constant klagen tegen de ref, bij vlagen leken het wat ons betreft wel een stel voetballers met handtasjes. Maar na de wedstrijd werd wel weer de vrede gesloten hoor!
Voor ons maakte het weinig uit, wij bleven ons spel spelen en stukje bij beetje regen wij de scores aan elkaar in de eerste helft. Want ja, behoudens irritant zijn deed Delft niet zo heel veel wat (in de verte) op rugby leek. Een domper voor ons was dat Alberto na koud een minuut in het veld met een hersenschudding op het veld lag. Maar zelfs na deze schok bleven we lekker ballen en maakten we iets meer gebruik van onze backs. Een mooi voorbeeld van een try van onze kant was eentje die door Jan werd gescoord. Wij ontvingen de bal na een kick-off, via twee pop passjes van Sam en Martin maakte uw nederige kroniekschrijver een break, nadat ik getackeld werd ontving Rossouw de off-load die uiteindelijk in de handen van Jan belandde die hem keurig in het trygebied drukte.
De tweede helft was van onze kant wat minder. We kwamen minder in ons spel dan in de eerste helft, maar we gingen ondanks dat wel verder met scoren. Delft deed uiteindelijk nog wel wat terug door een try te scoren, maar daar bleef het – ondanks een beetje aandringen – bij.
Dus wat hebben we geleerd met deze wedstrijd? We voerden ons gameplan her en der goed uit. Qua composure stonden we er goed op en wisten simpel en effectief onze voordelen te benutten. Die laatste twee zijn een goede les voor ons geweest. De komende twee weken hebben we geen wedstrijd, maar 30 oktober mogen we aantreden tegen de espoirs van The Hookers op ons eigen veld, dat belooft een zware pot te worden, maar we hebben er zin!
Op je enkels,
Mark
