‘Zit jouw kind op rugby? Dat hoor je niet vaak!’, ‘Ik weet weinig van rugby, maar het is wel een hele eerlijke sport volgens mij toch?’ ‘Het is hard en eerlijk toch?‘ Dit zijn zomaar wat reacties die ik krijg als ik aan mensen vertel dat mijn kind op rugby zit.
Die rugby waarden, daar wil ik het de komende tijd over hebben. Niet alleen omdat ze zo karakteristiek zijn voor rugby, ook omdat ze een belangrijk deel van het leven van mijn rugbyer (moeten) uitmaken.
Het schooljaar is alweer een paar weken onderweg. Bij mij aan tafel wordt de dag doorgenomen door de pubers. Het gaat over nieuwe leraren, nieuwe collega’s bij hun bijbaantje, vrienden, bijzondere situaties, wat er is gepost op social media. Mooie en grappige verhalen. Soms praten we door elkaar heen, een ander moment zit er weer een op z’n telefoon tijdens het eten, het gesprek komt op het onderwerp respect.
Een van mijn favoriete zangeressen zong ‘R E S P E C T find out what it means to me!’
Een puber heeft zo zijn eigen kijk op respect, hoezo op tijd komen, een sticker maken van een gekke foto van een vriend en rondsturen zonder zijn toestemming is toch super grappig, een leraar voor van alles en nog wat uit maken, ik kan honderden voorbeelden verzinnen. Mijn idee van respect en die van mijn pubers lopen niet altijd gelijk. In een oplopende discussie wil de rugbyer er ook zelf nog wel eens naar verwijzen ‘jij hebt echt geen respect voor mij’.
Op het veld is het heel duidelijk. Je hebt respect voor de tegenstander, de coach, de ref. Mooie voorbeelden hiervan vind ik het applaus van iedereen als een speler geblesseerd het veld verlaat en het poortje aan het eind van de wedstrijd.
Buiten het veld is het nog een beetje een zoektocht voor mijn rugbyer. Het is trial en error. Af en toe moet een volwassene bijsturen, verwachtingen duidelijk maken. Het respect dat hij ervaart binnen rugby helpt hem bij deze zoektocht.
‘ It takes a village to raise a child’, . Ik ben dankbaar dat HRC onze village is! Respect!
Wees voorzichtig en tackle hard,
Liefs
Mum2
PS: Ik weet het, deze rugby mum mag t-shirtje wel eens strijken, toont meer respect voor de rol van ‘rugby mum’…. Ook ik moet af en toe nog leren….