Vandaag is het Koningsdag en mooi weer, dus doet het extra pijn dat er van alles niet kan. Reden om er vanochtend op uit te gaan om Oranjebitter te kopen en me (neus dicht, want ik vind het niet achter mijn huig te buigen) te gaan bezatten. (Waarbij we “toevallige” voorbijgangers wellicht ook wat zullen schenken). Strak plan, al zeg ik het zelf, maar de uitvoering was nog wel een dingetje. De ene helft van de slijters bleek (ondanks dat de website duidelijk “open” vermeldde) gesloten en bij veel anderen bleek dat oranje goedje uitverkocht. Uiteindelijk heb ik – naast wat giftig oranje mix flesjes Aperol Spritz en Tequila Sunrise – toch nog zo’n fles van dat oranje spul weten de scoren en ook een karrenvracht bitterballen verzameld. Nu maar hopen dat dit genoeg is om mijn licht melangolische stemming heel even te verdrijven.
Heel even, want die wat deprimerende stemming rond om oranje en rood-wit-blauw is toch wel een permanent donderwolkje hier in huis. Het EK voor de Oranje-jeugdteams wordt voortdurend uit- en heel misschien zelfs af-gesteld en hij wil zo graag. Hij kan de e-mails van Rugby.nl met iets van een update (tja, voor hun is het ook wachten wat Rugby Europe doet) wel de mailbox in kijken en heeft (je weet maar nooit) zijn paspoort alvast verlengd (best een gedoe tijdens Corona) zodat het ook aan de wat meer obscure eisen (moet nog x-jaar geldig zijn na vertrek) voldoet. In de tussentijd leest hij de calls en looplijnen nog eens door en maakt hij zich alvast druk over hoe hij het als het in juni, of in september, of in oktober, of in…. toch doorgaat (want het zal toch wel doorgaan?!) op school verkocht krijgt.
O, man, ik hoop het zo, maar doe mij voor de zekerheid ook nog een slok van dat oranje goedje.
Wees voorzichtig en tackle hard,
liefs,
Mum
