Op het moment dat ik dit schrijf is het prachtig weer en genieten we nog even van de (na-)zomer, maar wat heeft het gehoosd! Nu waren het hier geen Limburgse tafrelen, maar zo’n stortbui midden in de zomer kan verkeerd vallen. Een voorbeeldje:
Op een iets druilerige dinsdag besloot ik ’s ochtends – op hakken, met jas maar zònder plu – naar kantoor te lopen. Het weer zag er goed uit en het is maar een klein stukje. Halverwege de middag ging het echter mis: het kwam met bakken uit de hemel en omdat de buienradar ook tegen het einde van de dag onveranderd heel veel water bleef aangeven, zat er uiteindelijk weinig anders op dan mijn kraag op te zetten en in de zeikende regen terug naar huis te lopen.
Ongeveer halverwege kwam mij een oudere dame met plu (zij wèl….) tegemoet die mij – al van ver – vol medelijden begon toe te lachen. Achter haar zag ik ook nog een stevig doortrappende fietser (ook mèt plu) opdoemen. Door een muur van water ontwaarde ik (terwijl de eerste druppels mijn kraag in liepen) blauwe sokken en een wit broekje: HRC! Pas toen hij mij bijna passeerde, realiseerde ik me dat die fietser mijn eigen Colt was, op weg naar zijn training. Nog geen seconde later stopte hij, overhandigde mij zwijgend zijn paraplu, om vervolgens (hij was wat aan de late kant) meteen weer door te trappen.
Die oudere dame – op moment ook bijna langszij en ruim binnen gehoorafstand – zag het tafereeltje in totale verbijstering aan en klampte mij vervolgens opgewonden aan (niet heel fijn, want dat had meer doorsijpelende druppels tot gevolg). “Want ontzettend galant”, “Dat dat nog bestaat”, “Zo’n jonge man, zo’n hoffelijk gebaar”, “Ik ga misschien ook maar weer op haken in een rok”, “Zo ontroerend”, “Alsof de zon schijnt, ik wordt er helemaal warm van” enz.
Even heb ik overwogen om haar – hoewel het absoluut een van zijn schattigere momenten was – op te biechten dat het mijn eigen kind was, maar dat ik heb ik niet gedaan. Ik heb volstaan met de opmerking “Tja, het was een rugbyer, dat soort dingen zit bij die sport in de cultuur”.
Wees voorzichtig en tackle hard!
Liefs,
Mum
