Ik heb een beetje een issue met palen en paaltjes. Bij mijn afstuderen kreeg ik niet voor niets van mijn BFF een bedeltje in de vorm van een Leids paaltje. Mijn parkeerpoging op het Rapenburg – toen ook de Academie net leegstroomde – was legendarisch (en vooral langdurig en verhit). Niet in de laatste plaatst omdat mijn toenmalige jacht-object het nodig vond om van zijn fiets te stappen, op mijn voorruit te tikken en me op de paaltjes voor en achter mijn bolide te wijzen waar ik al zeker een kwartier mee in gevecht was….Het is dus nooit iets geworden….
Maar dat was niet de enige keer. Het moment dat mijn lief en ik een op de kop getikte vlaggenmast lopend verhuisden en we dat moesten bekopen met (“mijnheer, mevrouw waar gaan wij heen?!”) een half uur ondervraging in een politiebusje, staat mij nog redelijk helder voor de geest. En die keer punteren in Friesland toen mijn paal in de modder bleef staan, maar ik en mijn bootje hulpeloos en stuurloos richting riet en nieuwsgierige koeien dreven…. Ook al zo’n moment dat in mijn geheugen staat gegrift. En wat dacht je van dat ene (gracieus en innig omhelsde) pistepaaltje dat ineens uit het niets in die sneeuwstorm opdook op een plek die volgens mij toch echt het midden van de piste was, maar wat later – bij goed zicht – randje afgrond bleek?! Daarbij natuurlijk niet te vergeten: zijn allereerste swan dive try onder de palen op HRC. (Als ik die foto met dat verbeten koppie terugzie, krijg ik weer een brok in mij keel).
Theo Heesen zijn artikel over de reden van die kromme paal voor het clubhuis, viel dus bij mij in goede aarde. Ik las het met plezier. Niet heel verwonderlijk misschien dat ik – toen ik laatst op sparerib Friday richting Debby en Kenneth liep – even moest slikken. Nieuwe palen? Van die korte Delftse dingen….Uhhh? (Waar je je zoal druk over kan maken….) Gelukkig was er ook net een hongerig bestuurslid die wat maaltijden kwam afhalen en is mij – hoewel mijn paniekerige vraag al de zoveelste bleek te zijn – vriendelijk en geduldig uitgelegd dat het echt het plan is om er nog een stuk bovenop te zetten.
Wees voorzichtig, houd elkaar stevig vast (want ik schrijf wel niets over Renée, maar ben in gedachte natuurlijk bij Xtreme en alle andere dierbaren) en tackle hard,
Liefs,
Mum
