Ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat er tenminste een paar HRC-ers kunnen zijn die deze titel niet zo leuk vinden en er misschien zelfs wat zenuwachtig van worden. Hoewel ik dat niet geheel onterecht vind (iedere combi van mum, mond en snoeren zou ik afraden), is er geen reden tot zorg, want dit keer gaat het over iets dat mij al een tijdje fascineert; trip-censuur.
“What goes on, trip stays on trip” zeggen ze en dat betekent dat niet (meer) meereizende mums de mooiste verhalen moeten missen, of alleen de sterk afgezwakte versie te horen krijgen. Maar gelukkig is er bier, zijn er nog-watjes en met een beetje mazzel kan je dus toch nog wel eens iets opvangen.
Nu geloof ik dat er op bijna iedere trip wel een moment is dat er een aantal (iets aangeschoten) spelers besluit dat het (want die wedstrijd tegen die locale goden) tijd wordt om de plaatselijke horeca vaarwel te zeggen en (tegen het ochtendgloren) te proberen de weg terug te gaan vinden naar hun logeeradres. Ik hoorde ook vaker dat deze slimmerds dan regelmatig een afsteekroute door een weiland denken te kunnen nemen en dat dat soms moeilijkheden oplevert….
In dit geval leek alles echter goed te gaan, tot de heren – met hun bedjes bijna in zicht – op een soort greppel stuitten. Het was nog best donker en ze hadden geen idee of het donkere gat voor hun voeten overbrugbaar was, dus besloot een van de mannen er een steentje in te gooien zodat ze konden horen hoe diep en/of hoe nat. Maar er volgde geen geluid; geen plof, geen plons, geen splesh, niets….
Na nog een paar pogingen met steeds grotere en zwaardere steentjes, besloot een van de voorwaartsen (toch opvallend dat die met regelmaat in dit soort verhalen figureren) een duit in het zakje te doen. Hij zette zijn volle gewicht tegen een serieuze kei van bijna hunebed-formaat. Het resultaat? Een heel angstig uitdovend “bleeeeh” toen die kei met het daaraan vastgezette geitje (volgens mij was het niet Van der Linden) in het lokale ravijn stortten.
En de heren? Die zijn toch maar omgelopen.
Wees voorzichtig en tackel hard!
Liefs,
Mum
