Mijn speler is doorgaans redelijk gefocust. In de familie hebben we echter ook types die hun hoofd zouden kunnen vergeten, als het niet aan de rest van hun lichaam vast zou zitten.
Als je die smaak ook van dichtbij kent, is het (nog) makkelijker om het type “air head” op de club te herkennen. Je weet wel, de enige speler waarvan een teammanager midden in de nacht, of na een avondje doorzakken, zonder twijfel de kledingmaat weet op te dreunen. Met een beetje geluk wordt op ieder willekeurig moment ook tenminste de helft van deze dromer’s sportkleding herkend. Die spullen zijn immers al een keer of 100 van ergens langs de lijn mee gevist. Deze speler heeft ook het dubieuze voorrecht om een extra mailtje, appje of belletje te krijgen: “gast, opstaan je moet zo spelen!”. En ja, het is precies die ene die je altijd extra in de gaten houdt, want voor je het weet is ie midden in Dublin straal de andere kant op gelopen, in België de bus blijven zitten, of niet in een auto gestapt na een uitwedstrijd….
Toch is er iets vreemds met deze air head. Iets dat hem/haar duidelijk onderscheidt van dat dromerige “alles-behalvetje”. Want als het potje eenmaal begonnen is, is dit warhoofd opeens niet meer te herkennen. Op het veld hebben ze echt wel focus. Ze kunnen het dus wel! Dat geeft hoop.
Wees voorzichtig en tackle hard!
Liefs,
Mum
