De mooie normen en waarden van onze sport – vaak samengevat in de woorden “respect”, “discipline” en “broederschap” – maken mede dat HRC tot op de dag van vandaag groeit. Dat is natuurlijk geweldig, maar brengt ook capaciteitsproblemen met zich mee. Hoewel nog meer veldcapaciteit een grote wens en punt van aandacht is, bracht ons permanent bespeelbaar tweede kunstgrasveld in 2016 wel wat verlichting. Ook zijn we geweldig trots op ons duurzame clubhuis dat letterlijk rust op fundament van het vorige clubhuis. De bouw daarvan werd ook rond die tijd gestart (en stiekem concluderen we dat het echt een van de allermooiste clubhuizen van het land is). Het realiseren van dergelijke projecten kosten wel een paar centen en dus moest HRC op zoek naar financiën. Er werd onder andere gekeken naar subsidiemogelijkheden.
De in 2015 gestarte, door The School of Hard Knocks geïnspireerd, De Harde Leerschool had op dat moment al een aantal succesvolle programma’s achter de rug en was op zoek naar een extra, nieuwe standplaats. Zie daar: a golden opportunity! HRC kon door de samenwerking extra fondsen werven, vormgeven aan de hoog op de agenda staande wens maatschappelijk betrokken te zijn én haar accommodatie uit te breiden. De Harde Leerschool verzekerde zich op haar beurt van een state of the art accommodatie en van het grote netwerk van HRC dat enerzijds inspirerende rugbyers/trainers zoals Zeno Kieft en David Weersma levert en anderzijds een groot arsenaal aan potentiële werkgevers biedt. Dat alles daarbij op een locatie in Den Haag, de gemeente waar zich het misschien wel rauwste deel van haar doelgroep bevindt.
Nu is het natuurlijk mooi dat De Harde Leerschool en HRC elkaar gevonden hebben, maar het valt in het niet bij hetgeen er sindsdien tot stand is gebracht! Sinds 2018 zijn er 166 deelnemers bij De Harde Leerschool gestart, 113 voltooide er één van de 12 intensieve 10 weken durende programma’s en daarvan zijn er 80 deelnemers bestendig begeleid richting werk of een opleiding. Klinkende cijfers, vergeleken met andere projecten en zeker als je je bedenkt dat de deelnemers absoluut tot de moeilijke gevallen behoren. Iedere deelnemer heeft een verhaal een bijna altijd speelt er multi-problematiek.
Het programma, voor wie wil veranderen maar zelf niet bij machte is om die verandering te bewerkstelligen, bestaat uit 10 weken lang 3 dagen per week vroeg met zijn allen ontbijten, daarna keihard trainen, dan samen lunchen en ‘s middags intensieve groeps- of individuele gesprekken (gebaseerd op de methode “Op Eigen Kracht”). Met name in de middag wordt de link gelegd tussen de normen en waarden van het rugby en het toepassen daarvan in de maatschappij. De deelnemers wordt een spiegel voorgehouden en ze ontwikkelen middels het rugby de soft skills die maken dat ze weerbaarder worden en weer kunnen handelen met perspectief.
Om het concreet te maken spraken we met Rolf. In de Coronaperiode verloor hij zijn baan en meerdere familieleden. Hij gleed af naar een sociaal isolement en kwam eenvoudigweg niet meer van de bank. Via de gemeente Den Haag startte hij bij De Harde Leerschool. “Hoewel ik eerder bokste, waren het fysieke en de discipline van rugby confronterend, maar niemand in de groep wilde verzaken of zich laten kennen”. Deelnemers hebben daarbij in de regel snel door dat rugby geen sport is waar je het puur op eigen kracht kan maken, je moet samenwerken en je team moet op je kunnen vertrouwen. “En het feit dat er door de trainers consequent positief wordt gecoacht, dat ze uit gaan van je eigen kracht, dat je fouten mag maken en dat er dan altijd rugdekking is, deed de rest”. Rolf heeft aansluitend een baan gevonden als juridisch medewerker en is inmiddels toe aan een vervolgstap als consultant of onderwijzer. “Natuurlijk blijft het hard werken, maar de wetenschap dat ik altijd terug kan komen en dat er ook buiten het veld rugdekking blijft, maakt dat ik me sterk blijf voelen en niet terugval”.
Geweldige testimonials zoals die van Rolf zijn er legio, maar vergis je ook niet wat de programma’s van De Harde Leerschool voor de maatschappij betekenen. Enkel een uitkering (dus nog afgezien van bijkomende kosten zoals ziektekosten, verslavingszorg, kosten van daklozenopvang ect.) kost zo’n 30.000,- euro per jaar. En als iemand in de gevangenis belandt loopt dat bedrag zelfs op tot 90.000,- euro. De Harde Leerschool draait natuurlijk niet gratis. Zonder de belangrijke bijdragen van de Sociale Fondsen en het stuk(je) dat de gemeente bijdraagt kunnen er geen programma’s worden gerealiseerd. Dat het geld dat aan de programma’s wordt besteed zichzelf terugbetaalt en uiteindelijk zelfs een besparing oplevert, zou wat dat betreft wel meer her- en erkend mogen worden. Dit neemt niet weg dat Rolf terecht opmerkt dat de eigenwaarde die hij en andere deelnemers terugkregen op geen manier in geld uit te drukken is: “Als dat te kapitaliseren zou zijn, zou De Harde Leerschool alles in puur goud veranderen”.
Voor de HRC is het een eer om hier aan bij te mogen blijven dragen en vanzelfsprekend is de samenwerking tussen de club en De Harde Leerschool dan ook op zaterdag 13 januari jl. verlengd.
NB: de foto boven dit artikel is verzorgd en ter beschikking gesteld door SportSnap.nl (Michel Fikelnberg).
