Strakke pass Tim! Kan ook niet anders met die bak aan ervaring.
Mijn Rugbyreis
Mijn rugbyreis begon vier jaar geleden met mijn zoon Danko. Hij startte als tweede jaars Turf en bij de Benjamins heb ik besloten om te gaan helpen bij de trainingen. Dat jaar heeft trainer Pieter Hoog (onze huidige voorzitter) mij de beginselen van de sport bijgebracht. Danko koos uiteindelijk voor Atletiek, wat ie nu met veel plezier doet. Vorig jaar ben ik daarom met mijn andere zoon Aram bij de Turven begonnen als trainer, nu is hij eerste jaars Benjamin en ben ik zijn trainer bij team New Zeeland. Aram vindt het te gek en begint al lekker te tackelen (zie bijgaand filmpje).
Honkballer
Mijn achtergrond is honkballer. Dat heb ik 20 jaar met veel plezier gedaan. In de jeugd ben ik opgeleid door de legendarische trainer Peter van het Klooster bij Birds Zoetermeer, helaas net geen Nederlands kampioen geworden (doet nog steeds pijn). Gelukkig aan het einde van mijn spelerstijd wel kampioen van de eerste klasse geworden met Storks in Kijkduin. Zeker 10 jaar heb ik ook training gegeven, jeugd en senioren. Daarnaast heb ik nog twee jaar op de HALO gezeten, daar heb ik veel geleerd over didactiek. Die ervaring probeer ik mee te nemen naar het veld.
Virus: het spel en de club
Ik ben geen rugbyer, maar ben inmiddels wel besmet met het virus. Iedere week leer ik weer bij van alle trainers om me heen bij de Benjamins, collega trainer Sebastiaan in het bijzonder. En ik moet ook hoofdtrainers Bob, Tim en Andrew zeker even bedanken voor de inspiratie en de organisatie. Probeer ook wat de fluiten om het spel te leren, al is dat nog niet altijd perfect (sorry Tristan).
Ik wilde graag dat mijn kinderen gingen rugbyen omdat ik respect en teamgeest belangrijk vind. Beide zijn er inderdaad, was ik ook gewend uit het honkbal, ook daar is bijvoorbeeld veel respect voor scheidsrechters. Maar inmiddels ga ik ook echt voor de georganiseerde chaos die het spel is. Echt te gek!
HRC kende ik eigenlijk alleen van mijn oud conrector op de middelbare school die me vroeger regelmatig om de oren sloeg als ik te laat was: Ralph Simonis. Gelukkig herkent ie me niet meer 😉 Inmiddels voel ik me steeds meer zelf een onderdeel van deze prachtige club met de rijke traditie.
Plezier, daar draait het om
Het moge duidelijk zijn. Ik geniet iedere week van die gasten en de trainersgroep. Wij hebben veel geluk dat we door mogen met de kinderen tijdens Coronatijd. En omdat we zoveel spelers hebben spelen we ook iedere week wedstrijden. De positieve sfeer onder de trainers en de wil om er samen echt iets van te maken betaalt zich uit. Je ziet het plezier eraf spatten, en wat mij betreft is dat waar het om draait.
Ik pass de bal graag door aan Nick Kromjong. Nick was fanatieke speler in het team van Danko. Hij zit nu bij de Mini’s en sprak me aan of ie niet een keer training mocht geven. Kijk…. daar word ik nou blij van.
