Hoi allemaal,
Thanks voor de pass, Dennis! Zo sta ik dan opeens twee keer in korte tijd in de Op de Proppen. Dennis zei het vorige week ook al en ik verwacht dat het een beetje een thema gaat worden, maar wat zitten we in vervelende tijden. Ik heb, net als Dennis, het voordeel dat ik toch ook nog wel regelmatig op de club heb mogen zijn. Tot op vorige week heb ik meegewerkt met het vierde traject van De Harde Leerschool, dus ik heb hiermee alsnog twee keer per week op onze mooie velden mogen staan. Maar het is wel vreemd om het gras te ruiken, maar dan toch afstand moeten houden. Als je teamgenoten tegen komt in de gym op de club, dat je dan ook afstand moet houden. Het voelt allemaal gewoon heel gek.
Toen ik de bal van Dennis ving, moest ik meteen denken aan de foto die ik mee stuur met dit bericht. Voor mij is deze periode heel vergelijkbaar met wat je kunt zien op deze foto.
We gaan nu allemaal door een moeilijke periode heen, soms doet het pijn en lijkt het alsof je niet aan de goede kant uit gaat komen. In een wedstrijd willen we bijna nooit dat het afgelopen is, maar als het dan afgelopen moet zijn, dan het liefste als winnaar natuurlijk. De ontwikkelingen lijken de goeie kant op te gaan, dus we moeten nog even afzien terwijl we verdedigen op onze eigen 5-meter lijn. Na een lange tijd in deze situatie, gaat het alleen mooier zijn als we het eindsignaal horen (voor de ontlading: zie het verslag van de wedstrijd tegen Hilversum van 5/10/2020). Voor ons is natuurlijk het eindsignaal van de lockdown en overige maatregelen, eigenlijk een startschot. Vanaf dan kunnen wij ons weer volledig geven voor onze mooie sport. Iedereen succes met het verdedigen van onze 5-meter lijn, we zullen het allemaal samen moeten doen (al is het dan op fysieke afstand).
Ik pass de bal door naar een stukje adel binnen de club, de enige echte Wouter Prins!
