Vorig jaar zomer gingen wij met een klein clubje voorwaartsen van the Mighty Thirds op bezoek bij Nico Englebert voor een cursus uitbenen. Dit is uitermate goed bevallen destijds, waardoor wij dachten, dit doen we nog een keer. 15 juli was het uiteindelijk zo ver. Wederom met een select groepje voorwaartsen druppelden we langzaam binnen bij Nico. De koffie stond op ons te wachten en Nico vertelde met een aanstekelijk enthousiasme over waar hij zijn vlees voor de slagerij vandaan haalt. Na de noodzakelijke hygiënische voorhandelingen mochten wij weer onze uitbeen kunsten tentoon spreiden.
We hadden dit jaar ook een paar nieuwe aanwinsten erbij en die mochten met een Livar varkentje aan de slag. Een groepje van vorig jaar mocht ook met een varkentje aan de slag en de derde groep mocht een Texels lam uitbenen. Nico had een mooie tafel met versnaperingen aangerukt en zoals dat wel vaker gebeurt wanneer er voorwaartsen in buurt zijn was de tafel na een klein uurtje leeg. De parmaham en de droge worst smaakten dan ook prima.
Tussen het uitbenen door werd de inwendige mens ook prima verzorgd door Nico. Eerst werd een heerlijke ribkarbonade in de pan gebakken door Ome Toon. Als hij in andermanskeuken staat moet hij altijd koken. Geen idee waarom. Het karbonaadje werd opgevolgd door een paar heerlijke merguez worstjes. We sloten het eetfestijn af met een mooie dikke runderlende. Allemaal vakkundig bereid door Ome Toon. Toon werd ook zeer vriendelijk geholpen door Prins en Vinnie die de tijd bijhielden.
Het leuke aan het uitbenen is dat je toch vrij secuur te werk moet gaan en dat ging bij sommigen beter dan bij anderen, maar al met al was keurmeester Nico tevreden met het resultaat. Al stond er de dag erna wel wat extra worst in de toonbank. Toen wij klaar waren met het uitbenen werd ook duidelijk waar ons harde werk voor bedoeld was. We hadden wat rollades klaargelegd en ook vastgeknoopt. Je zal het niet gauw zeggen, maar voorwaartsen heb toch dat fingerspitzengefühl als het gaat om vlees.
Net als vorig jaar werd de avond afgesloten met een klein wedstrijdelement door het afwegen van de karakteristieke paté van Nico. Wie het dichtste bij de 400 gram zat mocht een flesje rosé mee naar huis nemen. Lang leek het er op dat uw kroniekschrijver er met de buit vandoor ging, maar helaas pindakaas voor mij. Het was uiteindelijk Vinnie die toch net een stukkie scherper was met het afwegen en als terechte winnaar er met de buit er vandoor ging.
Al met al, een leuk avondje voor de mannen en dank aan Nico voor de goede zorgen. Hij gaat in december met pensioen, dus voor volgend jaar moeten we even kijken hoe we het gaan regelen, maar moet wel goed komen.
Met alle vingers nog present,
Mark
