Tussen Kerst en Oud en Nieuw was ik – soort van – vrij en ben ik voor de tv gezakt om te binge watchen. Wat ik keek maakte me eigenlijk niet zo heel veel uit. Het resultaat? Ik geloof dat ik tenminste 10 dader-ontmaskeringen van Miss Marple heb uitgezeten. Grappig om te merken dat ik daar uiteindelijk zelf ook wat observerender en speurderig van leek te worden (al was het misschien ook “gewoon” lock-down paranoia). En ik bleek niet de enige….
Deze week sprak een mede-mum mij aan. Ze weet wie er achter rugby-mum schuil gaat. Ik heb het haar al een tijd geleden opgebiecht. Heel soms komt de inspiratie voor mijn columns uit haar koker, een ander deel zuig ik mijn duim, soms snorkel ik wat op op het internet en natuurlijk put ik uit mijn eigen “belevenissen”.
Mede-mum vertelde dat ze haar buren gezellig over de vloer had gehad en vroeg mij toen plots of het niet eens tijd werd om bekend te maken wie de echte mum is. Hoe ze daar op eens zo bij kwam? Nou, mede-mum heeft mij met liefde input geleverd, maar ze had nooit verwacht dat ze ooit voor mij zou worden aangezien. Dat haar lieve buren haar dachten te “ontmaskeren” vond ze op zich best grappig, tot dat ze zich bedacht dat haar boom van Colt daar misschien wel eens anders over zou kunnen denken. Vandaag dus haar vraag….
Na wat door babbelen zijn we er samen op uitgekomen dat ik mijn identiteit nog niet officieel prijs geef. Ik blijf voorlopig dus nog “hoofdloos” op fotootjes. Wel doe ik het voorlopig even zonder haar input en ben wat extra op mijn hoede in de buurt van slimme buren. Overigens zit ik inmiddels behoorlijk aan mijn miss Marple max. Ik hoop stiekem dat dat voor jullie ook geldt….
Wees voorzichting (niet te nieuwsgierig) en tackle hard
Liefs,
Mum
