Na een leuke pot van ons eerste tegen de Rotterdamse Studenten (die manhaftig weerstand boden, maar verloren, het verslag lees je hier), vlogen de kurken van de flessen en werden de glazen gevuld voor de nieuwjaarsreceptie.
Vanzelfsprekend verhief onze voorzitter zijn stem (het was gezellig druk dus het was niet eenvoudig, al werd er gefluisterd dat de gezelligheid van de voorafgaande avond misschien ook wel een duit in het zakje deed) voor een korte toespraak met goede wensen en twee verrassingen.
Allereerst speldde hij Marielle Hendrichs van de ledenadministratie de Chris Nolten vrijwilligersspeld op. Daarmee voegt zij zich in het rijtje onmisbare vrijwilligers die deze speld al op de ALV kreeg uitgereikt; stuk voor stuk mensen aan wie HRC meer dan schatplichtig is!
Nu is de naamgever van de vrijwilligersspeld ons vorig jaar ontvallen. Chris Nolten heeft ontzettend veel betekend voor de club en hij was dan ook sinds 2015 onze erevoorzitter. Sinds zijn overlijden is HRC echter erevoorzitter loos en heeft het bestuur besloten om een nieuwe erevoorzitter te benoemen. De erevoorzitter is de hoogste erkenning (waar je niet noodzakelijkerwijs voorzitter geweest hoeft te zijn) binnen onze club en wordt gekozen uit onze ereleden. Aangezien al onze ereleden hebben zich buitengewoon en langdurig ingezet voor onze mooie club, is dat vanzelfsprekend geen eenvoudige taak. Dit keer kon uit de woorden van de voorzitter zelf worden opgemaakt dat we twee benoemingen mogen verwachten! Één van de twee laureaten was aanwezig: Ralph Simonis. Ralph heeft zich jaren lang met tomeloze inzet ontfermd over onze jeugd. Hij heeft generaties HRC-ers opgeleid en begeleid en daarmee de basis gelegd voor een club die in alle klassen en op alle niveaus goed rugby op de mat legt. Hij heeft hiermee het fundament gelegd van wat HRC nu is. We feliciteren Ralph van harte met zijn benoeming en zijn er trots op dat hij (een van) onze erevoorzitters is!
