Afgelopen zondag kwam WRC/Te Werve voor de tweede keer dit seizoen op bezoek bij HRC. Vorige keer werd het een frustrerende nederlaag (13-19) en het verslag van die wedstrijd komt helaas grotendeels overeen met het verslag vandaag. Een derby blijft in ieder geval altijd een status aparte en een paar dingen weet je zeker: het wordt fysiek, het wordt hard werken en er is 80 minuten strijd. Waar potjes tegen WRC/Te Werve vroeger ook nog wel eens van weerszijde wat ongecontroleerde emoties opriepen is er de laatste jaren ook altijd wel veel respect en wordt er op en buiten het veld ook nog wel met elkaar gelachen.
Het derde trad aan met ongeveer het zwaarste pack waar ik zelf bij HRC meegespeeld heb en de impact van de teruggekeerde Bas en Derk was ook meteen voelbaar. De mannen van WRC/Te Werve zijn zelf echter ook geen kleine mannen en onze impact werd met gelijke munt terugbetaald. Dat het de bezoekers ook echt om de knikkers te doen was bleek wel dat de eerste penalty die ze mee kregen ook meteen op de palen namen. Sommige dingen doe je niet in de 3e klasse, maar in derby’s geldt die regel dan weer niet. Enfin, 0-3 voor de bezoekers. Later kwam er nog een penalty bij en stond er 0-6 op het bord. Geen vuiltje aan de lucht, want voor ons gevoel waren we de bovenliggende partij, maar we moesten wel wat scherper worden met z’n allen.
Het feit dat zowel onze scrumhalf als onze fly-half het veld geblesseerd moest verlaten zorgde voor wat wisselingen binnen de lijnen en onze volledige Italian connection (fly-half, 1st en 2nd center Italiaans) was aanwezig. Oscar was aanvankelijk op de bank gestart, maar pakte de handschoen vol op op de fly-half. Het resulteerde in ieder geval in een try van Marco na een goeie break in de backs. Conversie ging er niet doorheen (5-6). Vlak voor de rust kreeg WRC/Te Werve nog een penalty, maar deze ging er gelukkig niet door heen.
Geblesseerde Tjeerd (FH) en Darragh (SH)
Tijdens de rust bespraken we waar de mogelijkheden lagen en die waren vooral voor de backs. Verder moesten we minder penalties weggeven en hard blijven werken. WRC/Te Werve was nog niet in de buurt geweest van onze try-line en dat moesten we de 2e helft zo houden. We begonnen de 2e helft voortvarend met een driving maul na een line-out zorgde ondergetekende voor de 10-6. Helaas nu ook zonder conversie, maar we stonden voor! Helaas duurde dat niet heel lang, want de bezoekers klapten in de backs over de try-line voor de 10-11. Conversie uit een moeilijke hoek zeilde door de palen en zodoende werd het 10-13. Er was nog genoeg tijd, maar een makkelijk weggegeven penalty zorgde voor de 10-16 en later stond er 10-19 op het bord. Beide teams bleven strijden voor iedere meter en na mooi samenspel in de voorwaartsen ontstond er ruimte voor Oscar die de 15-19 liet noteren. Er stonden nog een paar minuten op de klok en er zat nog wat in de tank. We beukten nog een paar keer op de try line van de bezoekers en kregen nog wat penalties mee wegens herhaalde overtredingen. We waren dominant in de scrums dus vanaf 5 meter gingen we er nog voor. Niemand begreep precies hoe het vervolgens ging, maar de bal kwam aan de kant van WRC/Te Werve de ruck uit. Het ogenschijnlijke voordeel dat we hadden was er niet meer en de bal werd uitgekickt. Net niet…
Ik ben ontzettend trots op de instelling van de mannen. Er is geen seconde verzaakt en iedereen bleef knokken voor wat we waard zijn. Na de pot was het nog gezellig en werd er genoten van een top mand die Carel deze week in elkaar gedraaid had. We namen afscheid van Leonardo (een van onze Italiaanse spelers) en Oscar werd als Greatest of all Today (G.O.A.T) in het zonnetje gezet als MotM.
Volgende week Virgiel uit. KO 16.00 uur in Delft.
De rozen,
Prins
