Voor Junioren 1 begon zaterdag de laatste fase van de competitie, na een behoorlijk lange schoolvakantie-stop. Op deze zonovergoten middag hing de lente duidelijk al in de lucht. De HRC’ers mochten de wei in bij het Leidse DIOK.
Tijd voor wat lentekriebels nu de competitie zijn climax nadert?
Het kriebelde zeker, maar dat was vooral wens-denken. Want net zoals na een lange (winter)stalling machines een beetje roestig en stroef zijn geworden, zo stonden de Haagsche boys in het veld. Gretig en gulzig oogden ze absoluut, maar in hun acties waren ze duidelijk nog zoekende. Het gebruikelijke strakke en wervelende HRC spel miste. Zo wisten de Haagsche rugbyers elkaar nog niet blindelings te vinden. Een gebrek aan scherpte resulteerde in veel handling fouten. Ook de discipline ontbrak af en toe, wat dan weer de nodige onnodige penalties opleverde.
DIOK kwam gedegen voor de dag en wist het Haagsche spel meermaals met succes te ontregelen. Vooral in de tweede helft lukte het om HRC scrum na scrum te frustreren en van scoren af te houden. Aanvallend kon de Leidse thuisploeg echter te weinig een echte vuist maken om de wedstrijd naar eigen hand te zetten.
Een moeizame maar welkome 12-24 overwinning kon mee terug naar het Haagsche, samen met een berg leerpunten. Genoeg werk aan de winkel voor het restant van de competitie!
