Zaterdag 20 april vormde het Rugby Stadion in Amsterdam de dampende arena voor een ware strijd der titanen. De HRC Junioren traden aan tegen hun rugby rivalen van The Dukes, met als inzet het landskampioenschap. Zelden zal een finale zo spannend zijn verlopen.
Op papier waren de Haagsche boys licht favoriet, gezien hun koppositie in de poule fase en hun ongeslagen status tegen de Bossche rugby’ers eerder dit seizoen. Al waren de onderlinge ontmoetingen in de competitie zeker geen walk-over voor HRC geweest, eerder zwaar bevochten overwinningen. Bovendien hadden The Dukes indruk gemaakt door in de kruisfinales angstgegner Haarlem te verslaan.
In de praktijk resulteerde het in een zinderende rugby-thriller, die tot op het laatste moment beide kanten op kon vallen. Dat er veel op het spel stond, bleek al meteen vanaf de kick-off. Beide teams speelden gespannen en nerveus, met veel handling-foutenen balverlies. Het spel golfde op en neer, al kwamen de teams niet echt in de buurt van de try-lijn. Pas in de 27e minuut vond HRC een gaatje in de stevige Bossche defensie en opende de score.
Dat leek de bevrijding, want ineens denderden de boys door met hun Haagsche rugby schwung van snel spel en een vliegende sprint richting de try-lijn. De daaruit voortvloeiende try werd echter afgekeurd wegens een voorwaartse pass, een domper voor HRC. The Dukes putten hier extra inspiratie uit en zetten alles op alles om een eigen try te scoren. Dat lukte op slag van rust, waardoor er halverwege de bloedstollende finale 5-5 op het scorebord stond.
In de tweede helft ging de strijd al net zo verbeten door. Of iets te verbeten aan Haagsche kant, met een penalty try voor The Dukes tot gevolg (5-12). HRC liet zich door The Dukes te veel uit hun gevleugelde spel langs de hele lijn drukken, maar wist desondanks met duw- en trekwerk deze achterstand via twee try’s in een voorsprong om te buigen (15-12). De hele wedstrijd al frustreerde een verraderlijk straffe wind de conversies. De laatste kick van HRC op de palen leek in de goede richting te vallen, maar ketste op de linkerpaal af, tot grote consternatie van de hele tribune.
Met een nog altijd minimaal verschil tussen beide teams stevende de finale op een zinderend einde af. The Dukes beten zich opnieuw in een aanval vast, toen HRC vanwege een hoge tackle tegen een gele kaart opliep. De Bossche rugbyers roken nu echt bloed en wisten bijna onmiddellijk van hun surplus aan spelers te profiteren. Nog vijf minuten op de klok en The Dukes namen weer de leiding (15-17).
Wat kon HRC hier nog tegenover stellen? De tijd tikte weg terwijl de Haagsche boys nog eenmaal vol in de aanval gingen. Vol overgave maakte HRC meters richting de Bossche try-lijn, terwijl de Bosschenaren vol vuur hun virtuele landskampioenschap verdedigden. Tot dat ene onverbiddelijke fluitje van de scheidsrechter een einde maakte aan deze weergaloze rugby thriller. Dankzij hun 15-17 winst kroonden The Dukes zich tot landskampioen bij de Junioren.
De deceptie bij de Haagsche boys was en is groot.
– Als die ene try niet was afgekeurd…
– Als die ene conversie niet op de paal was afgeketst…
– Als de penalty try niet was toegekend…
– Als HRC niet met veertien man op het veld was geëindigd…
Maar met als win je geen wedstrijd. Feit is dat The Dukes sterk tegenstand boden, de Haagsche boys niet in hun spel lieten komen en op cruciale momenten toesloegen. Het was een intense strijd tussen twee teams die het uiterste in rugby bij elkaar naar boven haalden, en die elkaar bijna tot het eind in evenwicht hielden.
Ondanks deze nederlaag kunnen de boys van Junioren 1 terugkijken op een geweldig seizoen, waarin ze niet alleen gegroeid zijn als individuele rugby-ers maar ook als team. Groei zit ook in het kunnen incasseren van een eervol maar pijnlijk verlies. Gezien de klasse van elke speler, staan onze Haagsche boys in de toekomst nog veel mooie rugby momenten en mijlpalen te wachten.
