15 april 2023 en wat een dag voor HRC! Berichten bleven gedurende de dag binnenlopen over de puike prestaties van veel jeugdteams (gefeliciteerd voor alle Kampioenen!!) en daarbij werd door een overwinning van het vlaggenschip Heren I in de Ereklasse ook de eerste plek in de kampioenspoule veroverd.
Het eerste team in de oudste jeugdcategorie – HRC Colts 1 – had de eer om de competitie deze dag op eigen heilige Haagsche grond af te sluiten. De rest van onze Colts hadden met het combinatie tweede en derde team een finalewedstrijd bij de vrienden van DIOK in Leiden. Deze strijd kon helaas niet winnend worden afgesloten. Dit ondanks keihard knokken en veel inzet.
Ons eerste Colts team had, door het zwaar bevochten resultaat in Amersfoort twee weken hiervoor, het thuisvoordeel voor de kruisfinale. Inzet het bronzen edelmetaal van de Cup poule. De gasten: RC ’t Gooi. Een bekende tegenstander. Op basis van de ervaringen eerder dit seizoen was bekend dat onze Colts allemaal fit en bereid zouden moeten zijn om alles voor elkaar te geven, om de overwinning over de streep te trekken. Een waanzinnig spannende en zeker ook sportieve wedstrijd met bij vlagen fantastisch hoogstaand rugby was het gevolg.
Maar in het eerste gedeelte van de tweeluik voelde het niet (gelijk) allemaal lekker. Ondanks de instelling om snoeihard te knokken voor het team werden er door ’t Gooi gaten gevonden in de HRC verdediging om een paar tries te drukken. U moet het uw scribent maar even niet kwalijk nemen, maar door de wedstrijdspanning en het wedstrijdverloop is er “the day after the match day before”, geen actieve herinnering of er nu met 2 of 3 tries tegen voor half-time werd gefloten. Onze Colts stonden halftime dus wel achter en hadden er zelf helaas nog geen try tegenover kunnen stellen.
Derhalve snel naar het tweede gedeelte. Want de mouwen werden opgestroopt, de ruggen gestrekt. De tackles nog harder. De ballen nog sneller. Wat er is gezegd gedurende half time door de altijd bevlogen technische staf, zal met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid alleen tussen de spelers en technische staf blijven, maar de Colts lieten de overtreffende trap van een onverzettelijke houding zien. Minuten lang werd er op tien centimeter van de eigen try line verdedigd. ’t Gooi beukte als rollende golven tijdens een orkaan op de standvastige Haagsche verdedigingslijn.
Deze fase voelde wel als urenlang langs het lijntje. De uitstekend leidende ref van de dag had geen moment om te verslappen. Met keihard werken en veel inzet door HRC werd de tegenstander naar de eigen helft teruggedrongen. Waardoor er ruimte kwam voor de snelle HRC spelers om wat terug te doen. En dat deden ze. Uiteindelijk was het in tries gelijk, maar met 1 uitstekend benutte conversie was Den Haag in het voordeel toen de laatste wedstrijd minuten op de klok kwamen. Ambulances met vlugzout stonden stand-by om gelijk eerste hulp te bieden bij de aanwezige oudere harde kern. Want de hartslag en bloeddruk, zoals zo vaak dit seizoen, was tot recordhoogte gestegen.
Met nog een paar seconden spelen werd er een penalty tegen onze helden gegeven. Voor de palen en niet te ver weg. ’t Gooi besloot om voor kick te gaan. De moed zakte iedereen die HRC een warm hart toedraagt zo langs de kant, diep in de schoenen. Dieper kon eigenlijk niet. Maar centimeters maakten vandaag het verschil. Het kwartje viel een keer in dit door de pechduivel beheerste seizoen de kant van onze Colts op. Want het schot voor open doel kwam niet tussen de palen, maar via de buitenkant van een paal, naast de palen. De “Thrilla in la Haya” was hiermee beslecht. Het eindsignaal klonk als muziek in de oren. Eindstand 28 – 26 en wat een comeback!
Het lastige seizoen, werd als gevolg hiervan afgesloten met een mooie met bloed, zweet en tranen behaalde derde plek in de hoogste jeugdcategorie van Nederland. Top gedaan!
Het formele gedeelte van het seizoen zit er nu op. De competitie is afgesloten. Echter, er staan nog een aantal mooie toernooien in de agenda en er zijn diverse spelers die nog in de U18 en U17 NL selecties “acte de présence” kunnen/zullen geven. Dus voor alle Colts geldt om vooral te blijven komen naar de trainingen.
Uw immer optimistische en zeker trotse maar na dit seizoen ook zeer vermoeide rugby ouder(e)
NB: en laten we niet vergeten te vermelden dat onze Lady Colt – alsof je als dame tussen bonken van kerels staande houden op zich niet al een prestatie van formaat is – Senne Hoog door Rugby Nederland werd genomineerd als jeugdspeelster van het seizoen 2022-2023!
