Bij de Colts heeft de jaarsluiting vaak wat extra lading; veel spelers hebben net de hun eindexamenuitslag gehad. Voor een aantal is het (en beetje, want je kan als speler weg gaan bij HRC, maar HRC blijft altijd een deel van jou) een afscheid. Anderen maken zich op voor dé stap naar de Senioren waar er in eens zomer mannen van 30 tegenover je kunnen staan. Een mix van broederschap, bier en BBQ dus, op een avond die voor het eerst echt wat weg heeft van zo’n roemruchte 3e-helft. Dit jaar werd er zelfs nog een heuse Zuma gelopen (keurig rond het 2e veld, want veld 1 mag nog niet belopen) Natuurlijk zijn er speeches; de trainer doet het woord, de teammanager en de captain van Colts 1. Er worden cadeaus uitgewisseld en de bekers worden uitgerijkt:
Jeje Nederhorst werd Speler van het Jaar bij Colts 2
Björn Dolman werd Speler van het Jaar bij Colts 1
en dé man waarvan ieder een dacht dat zijn naam minstens een aantal keer op zo’n beker stond kreeg de beker voor en schaarde zich in het illustere gezelschap van Jeugdspeler(s) van het Jaar: Tom Hijdra
Björn Speler van het Jaar Colts 1 
Tom Jeugdspeler van het Jaar
Het bleef nog enige tijd onrustig op de club (en na 22 uur elders…). En o ja…..die drie flesjes sap – de pechvogel-prijs – gingen vergezeld van heel veel beterschapswensen, naar Silvester Bink.
