Op de een of andere manier is de reis naar het Brabantse land in zijn algemeenheid – en die naar Breda in het bijzonder – altijd met of onder extreme weersomstandigheden.
Uw scribent heeft in dit verband verleden seizoen nog op het netvlies staan. Beesten weer was het. De bomen lagen plat. Kicken met wind tegen eindigde steevast in de eigen 20 meter. Wie het minste met pogingen om vooruit te kicken in de achteruit kwam, die won.
Gelukkig was dat dit keer niet het geval. De regen met harde wind was vooral tijdens de heen en terug reis. De ruitenwisserbladen waren gelijk aan vervanging toe.
In tegenstelling tot het inhalen van deze wedstrijd was het daarom ook weinig inhalen op de rijksweg.
Maar, en dat is ook welhaast standaard in Breda, de ontvangst in het clubhuis is altijd vriendelijk en hart verwarmend. Een bak koffie is voldoende cafeïne voor een week. Daar kan geen pilletje tegenop. Het voorhoofd wordt centimeters kleiner door het groter worden van de ogen. Is ook fijn want dan kan er beter naar de wedstrijd worden gekeken.
Tijdens het potje verder wel wat wind, wolken en zon, maar voor de rest een prima weertje. Temperatuur verschil tussen in de zon of in de schaduw langs het lijntje staan was wel een lange onderbroek.
Reden waarom de in grote getale meegereisde harde HRC kern in de rust massaal de zon kant opzocht. Schijnbaar waren de lange onderbroeken in het Haagsche uitverkocht.
De eindstand gaf een leuke overwinning voor onze Haagsche helden aan. Echter, zoals (bijna) altijd geeft de score niet het hele verhaal. Immers, ondanks het feit dat we al ruim over medio oktober zitten, was dit pas de derde (!) competitie wedstrijd. En het verschil tussen de laatste en deze wedstrijd was weken. Dat was ook enigszins te zien. Af en toe was het spel nog wat rommelig.
Nu verzinnen winnaars (eindstand 24-57) geen excuses, maar naast het wat roestig zijn door een gebrek aan wedstrijd ritme, moest er ook “ge-deald” worden met de lijst van afwezigen. Deze lijst bestond (met 8 afwezigen) voor 80% uit vaste waarde tweedejaars. Daarom was er ook niet echt sprake van een gelijk goed geoliede HRC rugby machine. Met dat in ogenschouw is de overwinning op de verliezend finalist van verleden jaar uitermate netjes te noemen. Veel inzet van alle spelers en zeker ook mooie acties gezien.
Volgende week staat de tweede inhaalwedstrijd uit tegen Utrecht op het programma. Met een zelfde inzet zeker geen onoverkomelijke tegenstander. Maar tegelijkertijd ook altijd een tegenstander waar rekening mee moet worden gehouden. Dus blijf vooral naar de trainingen komen.
Uw nog altijd door de cafeïne over actieve rugby ouder(e)
