Tot ons verdriet is afgelopen zaterdag Paul Lamers, de vader van onze Colt speelster Nura, onverwachts overleden.
Paul was een markant figuur met zijn hoed en stok. Hij was ook een man die altijd met iedereen een praatje begon. Wat was hij trots op zijn gezin en zeker op zijn dochter.
Was hij soms tegendraads? Ja, dat was hij zeker. Hij wist wat hij wilde en daar kon je dan soms pittige gesprekken over hebben. Hem overtuigen van een ander standpunt is velen niet gelukt.
Hij had al snel grootse ideeën over een team met talentvolle meiden uit heel Nederland. Zoals hij vaak zei: ‘als anderen het niet doen, dan ga ik het zelf regelen’. Hij ging het gesprek aan met de Rugby Academy en hij sprak met ouders van de diverse clubs in Nederland als zijn dochter daar een wedstrijd speelde.
Na jaren praten ontstond enkele jaren geleden Dutch Girls Rugby: het was gelukt! Met hulp van een flinke groep vrijwilligers stond er een team waar meiden vanuit heel Nederland terecht konden om samen hun ambities waar te maken. Zo vertrokken ze twee jaar geleden naar Engeland om hun eerste toernooi te spelen. Paul ging natuurlijk mee en hij genoot.
Helaas ging zijn gezondheid door jaren heen achteruit. Zijn reuma weerhield hem er echter niet van om toch met zijn dochter naar talloze HRC-wedstrijden en trainingen van Dutch Girls Rugby te blijven rijden. Bij thuiskomst had hij dan bijna een week nodig om weer op te knappen, zo vertelde zijn vrouw. Maar dit kon hem niet deren, hij wilde zijn dochter zien spelen. Dat gold natuurlijk ook toen zij geselecteerd werd voor Jong Oranje U18.
Nura kan trots zijn op haar vader en op wat hij over had voor HRC, het meidenrugby en haar toekomst. Op HRC zal hij daarbij herinnerd worden als ‘de man met de hoed en stok’.
Helaas moeten zij en haar familie veel te vroeg afscheid nemen van hun vader, man en broer. HRC wenst Nura en haar familie heel veel sterkte. Er ligt vanaf donderdagavond in het clubhuis van HRC een boekje, waarin condoleances, herinneringen, uitspraken en/of steunbetuigingen kunnen worden geschreven voor de familie. Over enkele weken wordt dit boekje aan de familie van Nura overhandigd.
NB: mocht je vragen hebben dan kan je contact op nemen met Saskia Wesselius.
