HRC Junioren 4: een mooie 3e plek
Wat zijn we trots op team Blauw/Junioren 4! Want ondanks een gehavend team, met maar liefst 6 geblesseerde spelers en slechts 14 spelers in totaal, hebben we zowel de Bassets en Breburg goed weerstand kunnen bieden en zijn we 2e geworden in de finales.
Breburg kwam met grote sterke spelers aan, maar kon geen enkele try scoren door ons goede pressie spel, waar we al weken op trainen. Eindstand 7-0 voor HRC.
De Bassets kreeg in de eerste helft van de wedstrijd de overhand door het behendig stelen van de bal en het winnen van bijna elke ruck. Onze voorwaartsen konden het conditioneel even niet bij benen. Daarbij opgemerkt dat wij even te voren onze wedstrijd hadden tegen Breburg speelden, terwijl de Bassets wat hadden kunnen bijkomen van hun 1e wedstrijd. Maar rugbyers komen niet met excuses dus of het nu onze conditie was of het lot van onze loting, feit blijft dat we de eerste try’s tegen kregen. In de tweede helft kwam HRC toch sterk terug. Met mooie try’s over de flanken konden we de eindstand noteren van 15-31, waardoor de Bassets in onze pool, terecht kampioen zijn geworden. Junioren-3-blauw sluit af met een terechte en hard bevochten derde plaats.
Finale HRC Junioren 3: winnaars van de Shield
Junioren 3 speelden hun tweede drieluik om de eerste plaats tegen de Dukes en het cluster team Pink Panthers/Stichtsche. De uitwedstrijden waren in Driebergen beiden gewonnen, maar de echte finale werd gelukkig op het zonnige veld 2 van HRC gespeeld.
En ook als je er op papier best rooskleurig voor staat, blijft een finale toch spannend. Afgaan in eigen huis wil je al helemaal niet. De eerste wedstrijd van 35 minuten was tegen de The Dukes. De zeer sportieve coaches melden keurig dat ze dit keer drie spelers van Junioren 1 bij zich hadden en dat we ze vooral niet moesten onderschatten. Dat waren we al niet van plan, maar een extra waarschuwing telt dan voor drie zullen we maar zeggen.
Met een scrum half die de dag ervoor zijn middelvinger had gebroken en een nummer 8 die 39’C koorts had (en die beiden wel gewoon wilden spelen – wat kenmerkend is voor het teamgeest dit seizoen) begonnen we vol goede moed aan de wedstrijd. Over en weer werden kansen gecreëerd en tackles gemaakt, maar uiteindelijk trokken wij best ruim aan het langste eind.
De tweede wedstrijd ging tussen het cluster Pink Panthers/Stichtsche en The Dukes; een wedstrijd die in de vorige ronde duidelijk in het voordeel van de roze panters en co eindigde. The Dukes waren dan ook zeer gemotiveerd om dit weekend wel als de bovenligger te eindigen. Wonder boven wonder (of misschien ook niet) lukte dit The Dukes ook echt; in de laatste minuut drukten ze nog een try en zo konden ze de winst in de wacht slepen.
Voor ons een zeer comfortabele situatie, maar desalniettemin waren wij erop gebrand de laatste wedstrijd ruim naar ons toe te halen, met heel hard werken en mooi rugby. Tot onze opluchting merkten we dat de wedstrijd zich al snel in ons voordeel aftekende en de flessen alcoholvrije champagne werden alvast uit de koeling getrokken.
Helaas raakte een Pink Panther geblesseerd aan zijn nek, in de laatste minuten van de wedstrijd. Na het fluitsignaal kon dan ook het veroveren van de Shield nog niet uitgebreid gevierd worden. Het wachten was op uitsluitsel over de verwonding van deze onfortuinlijke speler die onder een HRC jasje aan de kant lag.
Uiteindelijk is de bewuste Pink Panther speler uit voorzorg met de ambulance van het veld gehaald omdat hij aangaf nog steeds pijn in de nek te hebben. Heel vervelend, maar het aanzien van het gemengde poortje waar de ambulance doorheen ging gaf ons allen een heel warm gevoel en was tekenend voor de sfeer waarbinnen deze finale zich afspeelde.
U vraagt zich nu natuurlijk af hoe het gaat met hem? Wij kregen rond 19:00 uur het bericht en ondersteunende bewijs dat het goed met hem ging.
Een leuke anekdote verteld door de HRC ouder die zich over hem had ontfermd: “Ik had mijn trip jas over hem heen gelegd. Dus ik zeg: je ligt nu wel onder een HRC jasje“. “Dat is niet erg. Is een leuke club, lekker sportief” was zijn reactie 🥰.
Eind goed, al goed.
Voor de goede orde de eindstand:
1. HRC JU3 SHIELD GEWONNEN!
2. Cluster Pink Panthers/Stichtsche JU1
3. The Dukes JU2
Finale HRC Junioren 2: winnaars van de Plate
Wij speelden tegen Amstelveen. Deze wedstrijd was een copie van alle wedstrijden die we dit jaar gespeeld hebben. Het fysieke verschil was groot waardoor we de eerste 20 minuten moesten zien te overleven. Maar na 1 minuut stonden we al 5-0 achter.
Daarna kregen wij wat meer grip op de wedstrijd en waren wij wat slordig in de afwerking. Ondertussen stond onze verdediging als een huis en konden wij ze voor de rust van scoren afhouden. Wel scoorde wij een try zodat de ruststand 5-5 was.
De 2e helft gaf hetzelfde beeld waarin wij wat hulp kregen van spelers van het Junioren team-3 (blauw) die – ondanks dat zij zelf ook een finale speelden – mee kwamen doen omdat wij maar 16 spelers hadden en enkele blessures opliepen. De rest van het team vocht als leeuwen voor een goed resultaat. Het gevolg was dat wij nog 2 try’s scoorden tegen de Junioren-1 van Amstelveen.
Kortom uiteindelijk wonnen wij, zoals elke wedstrijd dit jaar, in de laatste minuten. Een spannende finale en een mooi jaar.
Cup finale in Amsterdam HRC Junioren 1: LANDSKAMPIOEN!
Als je alle reguliere wedstrijden in het seizoen hebt gewonnen, wacht er uiteindelijk nog één wedstrijd die er echt toe doet: de finale. Na een pittige kruisfinale tegen de junioren van Haarlem, moesten de Junioren van HRC het opnemen tegen de Junioren van ’t Gooi.
De voorbereiding was goed, alle patronen en codes zaten er in, de laatste paar dagen voor de finale kwamen er toch wat zenuwen: als je een finale speelt, kun je hem verliezen ook! Na het eerste fluitsignaal in het rugbystadion ging ’t Gooi voortvarend uit de startblokken en kwam met een goed geplaatste kick gevaarlijk dicht bij de eerste try. Door een voor HRC gelukkige stuit ging dat feest (gelukkig) niet door. Een paar minuten later wist HRC aan de andere kant van het veld wel de eerste try te scoren. De ergste spanning was er vanaf. Maar niet voor lang. Vanuit een klein misverstandje tussen wing en full-back van HRC wist de snelle winger van ’t Gooi de bal bij hun eigen try-line te bemachtigen en met een geweldige run te scoren: 7-7 en de spanning was weer terug! Voor heel even, want HRC was warmgedraaid en begon haar snelle spel te spelen. ’t Gooi had hier geen antwoord op een keek bij rust al tegen een achterstand van 35 – 7 aan.
HRC bleef in de tweede helft gedisciplineerd haar spel spelen. ’t Gooi kwam er simpelweg niet meer aan te pas, ondanks dat ze hard bleven knokken. De eindstand van 73 – 7 is de op 1 na grootste scoren van het hele seizoen. Met deze indrukwekkende score heeft HRC Junioren 1 laten zien dat ze de terechte landskampioen zijn.
