Een waterkoude zaterdag in Den Haag. Zo’n dag met vijftig tinten grijs. Zo’n dag waarop bijna de hele jeugdcompetitie is afgelast. Zo’n dag dat de echte rugby die hards hoe dan ook naar hun club trekken, want er valt toch altijd iets te smullen. Bij de Junioren 1 was dat de strijd tussen HRC en The Dukes. Oranje-blauw tegen rood-geel om de grauwe dag van wat kleur te voorzien.
Dat je het kille weer het beste bestrijdt met vuur hadden The Dukes goed begrepen. Vanaf de kick-off stonden de bezoekers uit Den Bosch ‘aan’, waar HRC eerder in slow motion leek te starten. De Haagsche boys kwamen niet lekker in hun spel, en moesten de eerste helft vooral verdedigend aan de bak. The Dukes roken hun kans en openden na tien minuten de score. Zwoegend tekenden de Hagenezen pas vlak voor rust voor de gelijkmaker, om bijna onmiddellijk weer een try tegen te krijgen.
Een achterstand bij rust geeft altijd een kleine mentale tik. Blijkbaar was dit precies de vonk die HRC nodig had om het eigen vuur op te stoken en een tandje bij te schakelen. Alert op kansen wisten de Haagsche boys in de tweede helft elkaar in de lijn weer aardig te vinden. Gestaag en geduldig rukten ze voorwaarts op en herpakten ze zich als hun aanval in de kiem werd gesmoord. De Bossche bezoekers bleven goed partij geven, maar konden de op stoom gekomen Haagsche ploeg onvoldoende stoppen. Al snel stond de gelijkmaker op het scorebord, waarna HRC uitliep met drie try’s en een conversie. Tegen het einde van het duel kwamen The Dukes nog een paar keer gevaarlijk dicht bij de try-lijn, maar het lukte ze niet meer te scoren.
Daar kwamen de Haagsche boys goed mee weg. Vuurwerk genoeg aan beide kanten, maar de overwinning ging met 27-10 naar de Haagsche thuisploeg.
