Wat valt het zwaar dit laatste wedstrijdverslag met u allen te delen.
De dag begon fantastisch, ’s morgens om 10 uur op een zonnig overvol parkeerterrein afgeladen met jeugdige supporters, ouders, senioren, die de uitverkoren spelers voor deze finalewedstrijd door een erehaag uitzwaaiden naar de bus.
Er heerste een opgewonden stemming en iedereen zag uit naar de aankomende wedstrijd: de finale om het landskampioenschap, HRC vs ‘t Gooi.
Om 11u vertrokken 5 afgeladen supportersbussen naar Amsterdam. Veel supporters waren ook op eigen gelegenheid hiernaartoe gekomen.
13u betraden de helden de arena onder een enorm geluid van aanmoedigingen en heul veul oranje en blauwe rook.
HRC zette ’t Gooi van meet af aan onder druk met een penalty als resultaat welke helaas gemist werd.
In de 7de minuut was het wél raak, echter voor ’t Gooi. In een prachtig opgezette aanval bekroonde hullie winger deze met een try+; 0-7.
HRC trok alle registers open om ’t Gooi in de verdediging te drukken, maar deze lieten zich niet van de wijs brengen en smoorden alle aanvallen in de kiem met zeer gedisciplineerd verdedigen. In de 17de minuut was het wel raak voor “onze jongens”. Victor Huurman wist een driving maul uit een line-out af te ronden en Dolman converteerde: 7 – 7. Een opluchting.
Maar ’t Gooi liet zich niet verleiden tot onzinnige dingen en bleven vastberaden hun gameplan uitvoeren: elke aanval van HRC in de kiem smoren. We schoten werkelijk geen meter op en wisten niets op hun spel in te brengen.
In de 29ste minuut verzilverden de Gooiers een toegekende penalty 7 – 10 en tot overmaat van ramp scoorden hullie óók nog een try door een zeer gave kick van de fly-half in ons try gebied welke achter onze verdediging terecht kwam en door de winger werd afgerond 7 – 17. Rust.
Met hoop in onze harten begon de wedstrijd aan de 2de helft; alles is nog mogelijk! En i.d.d. in de 54ste minuut wist Jono Schenck uit een aanval na een scrummage voor de try-line van onze tegenstanders te scoren; helaas geen conversie maar wel 12 – 17 op het bord. “Come on the Hague”
Nog werkelijk geen 2 minuten later scoorde ’t Gooi door een charge down op een zeer mislukte kick vanuit de verdediging: 12-22.
’t Gooi liet zich deze voorsprong niet ontglippen en wat HRC ook probeerde ’t Gooi was er als de kippûh bij om elk initiatief te blokken.
Er kwam geen verandering meer in de score en verloren “wij” deze finale waar we met zijn allen zó naar hadden uitgekeken.
Spelers en staf dank voor een héél spannend seizoen. Het onderlinge verschil in de kracht van alle deelnemende play-off’s teams was minimaal en voor het resultaat van elke wedstrijd moest tot het uiterste worden geknokt hetgeen zéér, zéér spannende wedstrijden opleverden.
NB: Pleister op de wond was wel dat HRC – na vorig jaar David Weersma – wederom de beste speler van de Ereklasse in de gelederen heeft en ook deze in onze eigen jeugd is opgeleid: Siem Noorman! En eenmaal terug op de club werd er, ondanks de regen en het verlies, gezamenlijk onder het genot van een (BBQ) hapje en drankje, teruggekeken op een heel mooi seizoen.
Foto’s van Frank van Leeuwen van SportSnap.nl, zijn hele rapportage vind je hier. De actie foto van Siem is overigens van rugby-shots.nl. Ook daar vind je binnenkort een beeldverslag van de finale.