Wedstrijdverslag HRC 3 – RSRC 2 (Eindstand 5 – 24)
Na een eenvoudig potje tegen Virgiel vorige week stond deze zondag de wedstrijd tegen de heren van RSRC op het programma. Voor de trouwe lezers onder jullie, het oude team van Pluisje. Maar ze waren wel een stuk sterker vergeleken met vorig jaar, zou Pluisje de gemene deler zijn? Toch hadden ook wij een redelijk team staan en als we de lijn van vorige week konden doorzetten moest een goed resultaat haalbaar zijn. Studententeams moeten het hebben van conditie en wij niet echt, dus moesten we slim spelen.
Het was gelijk hard knallen vanaf de eerste minuut en wij konden ons gameplan goed tot uitvoer brengen. De eerste twintig was het hard werken voor beide teams; een situatie van een irresistable force meets an unmovable object. Het zou een wedstrijd worden van de kleine marges. Ik denk dat we in de eerste helft ongeveer 70 tot 80% balbezit hadden. We konden het helaas niet omzetten in punten. Aan de andere kant, als Rotterdam de bal had kwamen ze ook niet door onze verdediging heen. We hadden in de afgelopen wedstrijden af en toe moeite met het opvolgen van support en zondag ging dat echt een stuk beter. Maar helaas voor ons, er zaten wel wat schoonheidsfoutjes in ons spel en Rotterdam maakte daar dankbaar gebruik van. Net even niet die opvolging, of net die tackle missen. Kleine k u t foutjes, maar ze tellen wel.
In de rust waren we niet in paniek, eerder heerste er een lichte verbazing. 95% van wat we deden ging goed alleen die laatste 5% klikte net even niet. Wij gingen in de tweede helft op dezelfde voet verder, het beeld van de eerste helft herhaalde zich en Rotterdam zat opeens iets minder in de wedstrijd. In tegenstelling tot andere wedstrijden gaven wij weinig penalty’s weg, waardoor wij momentum konden opbouwen. Rotterdam maakte juist weer wat kleine foutjes, een knock-on hier, een penalty daar. Soms zagen ze ook de overlap niet waardoor een last minute scramble defense redding bracht. Uiteindelijk kwamen we toch van de hatelijke nul af toen Elias bij praktisch zijn eerste balcontact een try scoorde. Rotterdam kwam iets meer in de verdrukking, maar eerlijk is eerlijk, hun verdedigende werk was de hele wedstrijd goed. Uiteindelijk hielden ze hun voorsprong vast tot het laatste fluitsignaal.
Ja, we hadden een goede pot gespeeld en tegen een mindere tegenstander hadden we wellicht gewonnen, maar we speelden tegen een sterk Rotterdams team waarvan een aantal spelers na de wedstrijd schaapachtig toegaven dat ze op zaterdagen ook met hun eerste meedoen. Ik schrijf dit niet om te chagrijnig te doen als een boomer/Tony. Het betekent gewoon dat RSRC – en wellicht ook Snijders en Barro – ons niet onderschatten als team. Voor ons was het een mooie meeting waar we staan en waar we aan moeten werken. Dus op naar de volgende pot tegen DIOK, dat wordt ook een pittig potje denk ik. Lekker.
Hoog en Lomp,
Mark
