COLTS 1 HET GEVECHT
Wedstrijduitslag 17 – 3 in het voordeel van HRC Colts 01 en dat eindresultaat is weliswaar belangrijk, omdat door dit resultaat de Cup Poule competitie op zeker werd veiliggesteld, maar het is slechts het sluitstuk van het verhaal van een hard gespeelde en intensieve wedstrijd.
Want, tjonge jonge wat is er gestreden en gevochten door onze Colts tegen het fysiek sterke URC. De randjes van het rugby toelaatbare werden continue opgezocht. De ref had er moeite mee om alles in de juiste banen te blijven leiden. Een paar kaarten waren nodig om de rust enigszins te bewaren. Maar de vertraging in tackles nadat de bal al was gespeeld door HRC deed op momenten zo vanaf de zonnige tribune bezien welhaast plaatsvervangend pijn om naar te kijken.
Voor uw subjectieve scribent was het al met al een middag met een hartslag oplopend naar een maximum van 280 per minuut wel te verstaan, en (helaas), ik ben inmiddels de jongste ook niet meer. Want de andere kant van de medaille van zo een intense wedstrijd is dat je spontaan zelf zin krijgt om mee te willen spelen. Geen goed idee natuurlijk.
Naast het voornoemde spelverloop waren er twee andere redenen die het fysieke ongemak van het verhoogde hartritme lieten combineren met een sterk verhoogde bloeddruk, waardoor de 112 in de telefoon gedurende het potje voorgeprogrammeerd bleef aanstaan:
1) een beetje was dit toch wel ook door de spanning van de loting later op deze Haagsche rugby familiedag, wat uiteraard een mix van geloof, hoop en verlangen is. Helaas bleek dat toch niet aan iedereen het winnende lot verkocht was ondanks de bij de aanschaf ontvangen hinten naar de uitermate mooie prijzen en;
2) door het wedstrijdverloop met veel – en in de hardheid en snelheid oplopende – spel fases.
De gasten van vandaag uit Utrecht waren duidelijk niet naar de stad achter de duinen afgereisd om zonder slag of stoot weer huiswaarts te keren. Wellicht was dit ingegeven door het denken dat er wat te halen zou zijn gezien het resultaat van verleden week. Echter, dat was een off day wedstrijd zoals bleek vandaag, wat ook voorzichtig werd gehoopt en gedacht voor het begin van dit treffen. Immers, de trainingen van afgelopen week waren scherp, met veel fanatisme, inzet, met ook nog eens mooi en snel balspel. Toch altijd weer prachtig om te zien hoe de mannen en dames op de dins- en donderdagen de trainingsarbeid verrichten. Wellicht was voor de groep de wake up call nodig om de volgende stap te kunnen zetten.
In ieder geval, wat de reden ook mag zijn, vanaf de eerste minuut stond elke speler “aan” . De Haagsche ziekte van nog wat wakker worden gedurende de eerste 10 minuten van de wedstrijd was er niet bij vandaag. Het begin fluitsignaal was als een startschot vanuit de startblokken voor de 100 meter sprint.
Voor het eerst werd er mede hierdoor door de Colts vanuit een voorsprong gewerkt naar het eindresultaat. En die werd, ondanks diverse pogingen van URC om de HRC Colts-rugby-trein te laten ontsporen, door goed rugby spel niet meer losgelaten. URC wist enkel met een field goal de nul van het scorebord te halen. Iedereen speelde goed maar de voorwaartsen leken extra scherp vandaag en de lijn speelde tactisch snel en goed.
De volgende wedstrijd van HRC Colts 1 is over een paar weken, wat tevens de laatste wedstrijd van de eerste fase is.
COLTS 2 DE RUST
Het tweede Colts team speelde deze zaterdag niet en heeft nog de inhaal regio kraker tegen RC Gouda de 15de oktober thuis. Dat het tweede geen verplichting had kwam overigens goed uit, dat gaf mogelijkheden om de aanzienlijke hoeveelheid blessures op te vangen.
COLTS 3 DE BREEZE
HRC Colts 3 mocht wel aan de bak en speelde thuis tegen het cluster URC/Pink Panthers 2. De uitslag van 64-12 waarmee ze van veld 2 kwamen doet vermoeden dat het daar niet heel spannend was. Een klinkende overwinning. Zeker ook de complimenten waard !
Dus met opgewekt gemoed weer huiswaarts met in gedachten de prachtige resultaten op deze familiedag voor de Colts.
Uw weer enigszins gekalmeerde en bijgekomen rugby ouder(e)
