Afgelopen zondag stond voor het 3e de pittige uitwedstrijd tegen de oud-studenten van A-scrum (AA) op het programma. Enkele weken geleden liepen we gedesillusioneerd van het Mokumse veld nadat we het gevoel hadden dat er meer in het vat zat. Afgelopen zondag was het helaas niet anders….
Zoals wel vaker begonnen we niet geheel scherp aan de wedstrijd en sommige onduidelijke calls van de man met de fluit zorgden voor wat momentum bij de Amsterdammers. Nadat we een try tegen kregen brak Gijs vanuit de line-out door voor het eerste wapenfeit van onze zijde 5-5. Geen man overboord, we waren wakker en we hadden het gevoel dat dit goed zou komen. Waar wij echter soms net wat ervaring te kort kwamen om op beslissende momenten punten te pakken waren het de oude mannen van A-scrum die de beperkte kansen die we hen gaven wel ten volste benutten. In de rust keken we tegen een 20-5 achterstand aan, waar dit net zo goed 5-20 had kunnen (moeten) zijn. In de 40 minuten die volgden zouden we dit toch nog wel goed maken was de insteek.
In plaats van een leuke wedstrijd kregen we echter een lesje in het professioneel vermoorden van een wedstrijd. Het tempo werd volledig uit het spel gehaald. De Amsterdammers lagen continu over de ruck en de frustratie aan onze zijde liep op. Puntje bij paaltje werd de wedstrijd ook wat onvriendelijker en had de ref het ook steeds moeilijker om alles in het gareel te houden.
Na diverse schermutselingen besloot de ref dat het in de 73e minuut welletjes was en floot voor het eind. Met de pest in ons lijf, maar met opgeheven hoofd liepen we door het poortje. Zoals het bij rugby hoort was de 3e helft was verder gezellig en onze Fullback Jelle had het geluk dat bij de tegenstander een chirurg op het veld stond. De wond die hij had opgelopen van de nop van onze eigen fly half kon netjes door de tegenstander genaaid worden.
Volgende week gaan we maar weer eens op bezoek in Delft waar we het zullen opnemen tegen de heren van DSR-C 2.
