Op de dag dat in heel Nederland de Koningsspelen op de lagere scholen plaatsvonden, was het om 13.00 een drukte van jewelste bij HRC. Er stonden 4 bussen klaar om onze Benjamins en Mini’s naar Londen te brengen voor een memorabele trip!
Vrijdag begon de trip met voorspoedige en gezellige busritten. We waren net op tijd voor de boot en naast de reguliere controles door de douane, werden alle bussen gecontroleerd door honden. Na een heerlijk Engels diner op de boot, kwamen we laat in de avond en in het donker, aan op het terrein van Walton Firs. Ondanks de flinke afstand die de kinderen lopend moesten afleggen met al hun bagage, lagen ze binnen 30 minuten in hun pods (Benjamins) en tenten (Mini’s).
Op zaterdag hadden de Benjamins en de Mini’s verschillende programma’s. De Benji’s hebben een ontspannen programma gedraaid op het prachtige terrein van Walton Firs en de Mini’s zijn gaan paintballen. Naast de reguliere targets op het paintballterrein was er dit keer ook een heus HRC target.
Beide categorieën zijn na een heerlijke lunch met de bussen naar Twickenham afgereisd. Daar sloot ook nog een grote groep Turven met hun ouders aan in ons HRC vak. Met 230 HRC’s in een vak vielen we op! We hebben er zelfs een positieve google-review aan overgehouden! De wedstrijd Harlequins-Bath werd met veel interesse gevolgd. We hebben genoten van de wedstrijd en de sfeer in het stadion. Na terugkomst op Walton Firs hebben we genoten van een heerlijke BBQ georganiseerd door Andy.
Terwijl bijna iedereen sliep werden de Benji trainers gevraagd te verzamelen voor een onverwachte trainers editie van Kangaroo Court. Wat daar precies is gebeurd zullen we nooit weten, maar dat er trainers in de spotlight zijn gezet bleek wel toen niet alleen Benji’s en Mini’s aan het ontbijt zaten op zondagochtend maar onder andere ook Batman & Robin, de Leprechaun, een geisha, twee goudhaantjes, een koningskoppel en heuse rockster! Klaar om een dag te shinen op het toernooi!
Na het vroege ontbijt zijn we met alle vier de bussen naar London Irish afgereisd voor een waanzinnig toernooi. Al onze HRC teams hebben een super inzet getoond en hebben met heel veel plezier gespeeld. We waren voor deze gelegenheid eens niet in het HRC geel/blauw, maar in het oranje! Alle kids hebben een fantastisch en goed gesponsord shirt gekregen, dank aan alle sponsoren!
Er werden nieuwe vriendschappen gesloten en we kwamen oude bekenden tegen. Door de dag heen kregen we diverse uitnodigingen voor internationale toernooien en werden ons nieuwe triplocaties aangereikt.
Na het toernooi zijn de Benji’s, die inmiddels meer bruin dan oranje oogden door de ietwat modderige velden, teruggegaan naar Walton Firs. Daar kregen ze alleen NA een douche een broodje bal. In de middag hebben ze lekker gespeeld en vond Kangaroo Court plaats bij het kampvuur.
De wedstrijden van de Mini’s liepen wat langer door. Nadat alle wedstrijden waren afgelopen brak zelfs een lekker zonnetje door en hebben we op het terrein van London Irish in de tent broodjes bal en broodjes worst staan klaarmaken voor alle kids.
Na terugkomst van de Mini’s bij Walton Firs, is er gezamenlijk een pasta van Andy gegeten. De Benji’s hadden zondagavond de tijd aan henzelf en zijn na marshmallows bij het vuur, gaan slapen. De Mini’s hadden zondagavond hun Kangaroo Court. Gedurende het weekend bleek al dat de Mini’s het concept van de Kangaroo Court te goed begrepen, in deze editie is daarom vooral de focus gelegd op positief gedrag. Dit, in combinatie met de fantastische open plek in het bos, het kampvuur en de begeleidende muziek van Jeroen, zal zeker in de herinnering van de kinderen blijven hangen.
Op maandag moesten we vroeg op en snel ontbijten. We hebben met zijn allen alles snel en efficiënt opgeruimd. Altijd geldt; daar waar we komen laten we het netter achter dan we het aantroffen, en dat hebben we weer waargemaakt.
Vanwege de mei-vakantie waren er veel families die een weekje Engeland aan de trip verbonden hadden. Er werden zo’n 35 kids opgepikt van Walton Firs. Met de overgebleven groep vertrokken we rond de klok van 9.00 richting boot. Daar kwamen we netjes op tijd en zonder veel vertraging bij de douane aan. Na aankomst in Duinkerke hebben we onze weg weer rijdend vervolgd. Gedurende het weekend waren er zieke kinderen die elk na een dag ongeveer weer opknapten. Na de boot op de terugweg werden meer en meer kinderen ziek en moesten ze overgeven. Wij denken dat het een combinatie van rijden, varen, toch een virus is geweest en laten we eerlijk zijn; het is ook best aanstekelijk.
Aan het einde van de middag kregen we pech met een bus, de koelvloeistofslang begaf het, kan gebeuren! Door de grote groep achterblijvers in Londen, konden we dit goed opvangen. We vervolgden onze weg met 3 bussen. Iets na 18:00 reden we de Beverentunnel in, in de buurt van Antwerpen. Door de korte invoegstrook reden alle wagens wat dichter op elkaar waarbij bij de bussen een veilige afstand werd bewaard. Een vrachtwagen voegde zich echter tussen Bus 1 en Bus 2 waarna er direct hard geremd moest worden op een helling omlaag. Bus 2 moest hierbij heel hard op de rem en haalde het net. Bus 3 haalde het ook, maar werd geramd door de achteropkomende vrachtwagen die niet op tijd tot stilstand kon komen. Hierdoor botste Bus 3 ook op Bus 2. Deze aanrijdingen zorgden ervoor dat de Vlaamse hulpdiensten massaal ter plaatse kwamen.
Wij hadden gelukkig al snel inzichtelijk dat we erg veel geluk hadden gehad. Enkele Mini’s en 1 begeleider zijn in het ziekenhuis gecheckt, maar mochten gelukkig later die avond met de rest van de groep mee naar huis.
Na de aanrijdingen, zijn alle kinderen en begeleiders opgevangen in een schoolgebouw in de buurt. Daar is iedereen gecontroleerd door het medisch personeel. Daar werd gezorgd voor drinken en eten. De kinderen konden allemaal hun gang gaan, er waren clubjes aan het ballen, anderen hingen in de klimrekken, sommigen zaten spelletjes te doen en het deel dat zich niet fit voelde, lag lekker te slapen. Na een verblijf van enkele uren bij de school, was inmiddels – met heel veel dank aan Nooteboom voor het adequate handelen – vervangend vervoer gearriveerd. We zijn na, een dubbele headcount uitgevoerd door trainers en het Rode Kruis, weer rustig in de bussen gestapt op weg naar huis. Dit keer was de tunnelbuis speciaal voor ons afgesloten en werden we onder begeleiding van een politie escortebegeleid tot de andere kant van Antwerpen.
Onderweg stapten de kanjers die naar het ziekenhuis waren gebracht weer bij ons in de bussen en hebben we verder een vlekkeloze en rustige rit naar HRC gehad.
We kunnen niet vaak genoeg benadrukken hoe voorbeeldig het gedrag van alle kinderen naar elkaar, trainers en hulpverleners is geweest in de situatie. Ieder reageert op zijn eigen manier, maar altijd met respect en zorg naar elkaar. Iets waar we als club en ouders waanzinnig trots op mogen zijn.
Als trainersgroep hebben we ons na deze gebeurtenis uiteraard zeer gelukkig geprezen dat we er allemaal heel zijn uitgekomen. Het deed ons allemaal goed om de dag na terugkomst tijd te hebben voor een gesprek met elkaar en Slachtofferhulp. Ook voelt het fijn dat we de ouders gedetailleerd hebben verteld over alles wat er tijdens de trip gebeurd was tijdens een sessie op de dag na terugkeer.
Wij kijken terug op een waanzinnige trip waarbij twee categorieën op een leuke manier contacten opbouwen. We hebben wederom prachtig rugby gezien en ervaringen opgedaan die de kinderen nooit meer vergeten. Ondanks dat het nu wellicht wat tijd kost om de aanrijding te verwerken zullen we met zijn allen
terugkijken op een fantastische trip. Ook dit zal hen dichter bij elkaar brengen als team en als EEN HRC!
