Bbbbbbrrrrrrrrrrrrrrrrrr vrinden,
Het is geworden zoals ik mijn voor aankondiging Dukes vs.H.R.C. gemeld heb: EEN THRILLER vanaf de K.O. tot het laatste fluitsignaal.
Het is altijd bijzonder om bij de “Dukes” in Den Bosch aan te komen. Je zit gelijk in een rugby-sfeertje. Dat gevoel wordt gesterkt door de ligging van het complex – clubhuis en veld – zo tegen die hoge wal aan; een eilandje op zich. Bovendien ervaar ik de club als een vriendenclub en een club voor het gezin, net als bij de H.R.C. Iedereen is betrokken. Bijzonder.
De wedstrijd.
Wederom zag ik een t.o.v. onze jongens een fysiek sterk en zwaar team staan maar daar zijn we aangewend en onze spelers staan daar zonder angst tegenover. Er werd rücksichtlos getackeld en zo mogelijk aangevallen. De K.O. verliep niet helemaal gladjes waardoor we gelijk onder druk kwamen te staan. Na 5 minuten wisten we ons van die druk te ontdoen en kwamen er mooie aanvallen over en weer.
HRC was de 1ste helft de bovenliggende partij, maar de “Dukes” speelden zeer alert en daar waar zij ons konden pijnigen lieten ze dat niet na. Die pijniging leidde in de 18de minuut tot een penalty voor de “Dukes” en zij zetten de eerste punten op het bord: 3-0. Op de daaropvolgende K.O. gingen de “Dukes” in de fout en Lorenzo faalde niet zoals hij de hele wedstrijd niet zou falen (bravo). En zo stond het binnen de minuut 3-3. HRC drong sterk aan voor een try, maar dat mocht niet lukken; kleine foutjes, net even niet doorzetten.
In de 22ste minuut kregen de “Dukes” en penalty toegewezen. 6-3. In de 32ste en 38ste minuut moesten de “Dukes” aan de noodrem trekken en dat bracht ons op 6-9. In de 42ste minuut kregen de “Dukes” een penalty die zij misten en die achteraf fataal voor de uitslag zou blijken. Dit was overigens de enige kick die gemist werd.
HRC was deze helft de bovenliggende partij en had wel ietsje meer verdiend. Ruststand 6-9.
Als supporter had ik het volste vertrouwen dat “onze” jongens de zwaardere tegenstanders in de tweede helft op de knieën zouden krijgen, te meer om dat we in 48ste minuut een try scoorden (Maxou Zerdoun) + conversie (Lorenzo Groos, wie anders) : 6-16.
En nu doorzetten mannen!!! Maar zo dachten de “Dukes” er ook over en ze lieten zich niet kisten; sterker nog ze werden steeds sterker en waren zeker niet voornemens zich naar de slachtbank te laten leiden. Top. Hun inzet werd beloond met een try + conversie in 61ste minuut 13-16.
Door deze try en het fanatieke support van hun aanhang kregen de “Dukes” vleugels en HRC kwam onder zware druk te staan, maar wist stand te houden en de laatste 10 minuten de wedstrijd weer naar hun toe te trekken.
Het laatste fluitsignaal werd met gejuich door onze spelers en supporters ontvangen.
Well done boys!!!!
Met Ovale groet,
Ton
Ook op de website van Haagse Topsport staat natuurlijk weer een verslag. Dat vind je hier