Makkers,
Eindelijk, het was zover: 1 oktober, de eerste competitiewedstrijd van ons paradepaardje, HRC 1 vs Castricum.
De hele afgelopen week heb ik mij warmgelopen voor deze wedstrijd en soms hield de wedstrijd mij ook ’s nachts bezig.
Zaterdag extra vroeg opgestaan zodat ik niets van deze dag zou missen en om op tijd op de club te zijn. 13 uur 45 stipt draaide Joris zijn stuur van de BMW X7 (ja, u leest het goed) richting Cas, waar we om 14 uur 45 arriveerden en we nog van een gedeelte van de warming up konden aanschouwen.
Jasey van Kampen was out, blessure aan zijn enkel, David Weersma – de zoon van Betty en Simon – nam na afwezigheid van 10 jaar – zijn plaats op de fly half in, met Ayrton Pieterse op 1ste center en Jordy Hop (onze nieuwe captain) op 2de center. Bij de voorwaartsen maakten Ioan Davies (Wales) en Bobby Leahy (Ierland) beiden in de 2de rij hun eerste opwachting voor HRC 1. Ook Niels Kuhn speelde zijn eerste competitiewedstrijd in het 1ste op nr. 8. Zonder meer verrassend was het om Lemarre El Bouchehati en Sam Voorhoeve op de flankers te treffen, waaruit mag blijken dat onze nieuwe hoofdcoach Hadley Jackson ook een hoge hoed heeft.
Castricum is een gezellige familieclub met altijd veel fanatieke supporters die hun spelers komen aanmoedigen. Vanuit Den Haag waren er best wel veel supporters het 1ste nagereisd en zij werden niet teleurgesteld!
Het was een zeer spannende wedstrijd waarin beide teams aan elkaar gewaagd waren én beide teams hun uiterste best deden om te scoren. Dat maakte het een open, aanvallende wedstrijd van beide kanten.
David (u weet wel, de zoon van ….) opende in de 3de minuut middels een penalty de score voor de HRC: 0-3. Maar Cas reageerde onmiddellijk en nog geen 4 minuten later lag de bal achter onze lijn met conversie: 7-3. Onze jongens gingen tijdens het nemen van hullie conversie gelijk in een kringetje onder de lat staan en daar is wat afgesproken, want weer 4 minuten later werd er vanuit een line out door onze Victor met support van alle voorwaartsen én Siem Noorman de bal achter de lijn gelegd + conversie: 7-10.
Het spel golfde over en weer en uit een mistackle wist Cas opnieuw een try te drukken met conversie 14-10. Oei-oei. Maar we kwamen uiterst scherp terug en uit een schitterende 3kwart aanval wist Siem 2 minuten later de bal in de uiterste hoek van het veld achter de lijn te leggen. Hélaas wist David (de zoon van…) de bal van daar, met wind niet tussen de palen en boven de lat te schieten:14-15
Het duurde tot de 38ste minuut voordat Victor met hulp van al de voorwaartsen, maar zónder assistentie van Siem Noorman, uit een line out wederom de bal achter de lijn legde. Helaas werd ook deze conversie gemist door de zoon van…14-20. Tevens ruststand.
Tot mijn verrassing trokken onze spelers zich tijdens de rust terug in de kleedkamer; waarschijnlijk om te voorkomen dat Cas zou horen wat de coach onze jongens te vertellen had. Gezien de einduitslag moet dat iets zinnigs geweest zijn.
De tweede helft was zoals de eerste. Het spel golfde op en neer en beide teams deden wederom hun uiterste best het scorebord in beweging te brengen. De eerste die dat lukte was Cas met een penalty: 17-20
In de 63ste en 71ste minuut kreeg HRC twee penalty’s toegewezen die dezelfde David (die van voorheen) beiden verzilverde: 17-26
Het bleef ongemeen spannend, maar helaas wisten onze jongens ondanks een paar kansen de try line niet meer te passeren in tegenstelling tot Cas die bij het scheiden van de markt alsnog een try wist te scoren en te converteren: 24-26. Eind uitslag. Een geweldige overwinning. Bravo voor het hele team.
Voor het eerst sinds lange tijd hoorde ik uit de kleedkamer uit volle borst: “Oh mooi HRC, oh mooi HRC je kleuren zijn oranje blauw, ik heb je lief ik blijf je trouw jij wordt net als toen een groot …..” Ut zal toch niet!!!
Met Ovale groet,
Ton
En natuurlijk staat er ook al weer een verslag op de website van Haagsetopsport.nl, met dank aan Heinz Geurts .
