Hij overwoog om te stoppen, maar Pieter Mol besloot toch om door te gaan. Met resultaat, want de Dordtse rugbyer plaatste zich afgelopen zaterdag met het Haagse HRC voor de kampioenspoule.
Zwaar bevochten was de 34-26 overwinning van de Haagsche Rugby Club (HRC) op The Dukes in de ereklasse. De Bosschenaren stonden gelijk in punten, hadden dezelfde resultaten geboekt en werden als gelijkwaardig beschouwd. Bovendien stond er iets op het spel: de winnaar was verzekerd van deelname aan de kampioenspoule na de winterstop.
Tweede kind
Mede dankzij twee try’s van Pieter Mol (31) sleepte HRC de winst binnen. En dat terwijl de Dordtse winger vóór het seizoen overwoog om te stoppen. ,,We kregen een tweede kind”, zegt Mol. ,,Dat was voor mij de reden om het rustig aan te doen. Maar ik merkte dat ik te fit was om nu al te stoppen en het spel nog veel te leuk vind. Daarom ben ik uiteindelijk toch doorgegaan en kost het me geen enkele moeite om vanuit Dordrecht meerdere keren per week naar Den Haag te rijden.”
Onverwacht
Dat Mol zich met HRC voor de kampioenspoule heeft geplaatst, is een onverwachte prestatie. Acht maanden geleden was HRC heel dicht bij de eerste degradatie in zijn 85-jarig bestaan. Met de laatste kick in de laatste wedstrijd werden de play-offs om lijfsbehoud vermeden. ,,Vorig seizoen ging het van kwaad tot erger”, kijkt Pieter Mol terug. ,,Veel blessures, veel nederlagen. Uiteindelijk voelde die laatste wedstrijd alsof het een kampioenschap was. Heel triest eigenlijk. Dit jaar is alles anders. Er staat een echt team en we hebben een goed gameplan.”
En in dat gameplan is Pieter Mol een belangrijke schakel, ook al is Mol een a-typische rugbyer. Hij begon als voetballer bij vv Nieuw-Lekkerland, maar stopte daar mee. Hij ontdekte liever wat er nog meer in de wereld te koop was. Zo studeerde hij aan de pabo en een half jaar in het Tsjechische Brno, waar het bier rijkelijk vloeide en de studiepunten binnenstroomden. Ook speelde hij in een coverband genaamd Hot Stewards nummers als ‘Never gonna give you up’ van Rick Astley en ‘Relight my fire’ van Dan Hartman.
Rugby
In Tsjechië kwam het besef om weer iets sportiefs te gaan doen. Via een vriend kwam hij op zijn 21ste met rugby in aanraking. Eerst bij Dordtsche Rugby Club, daarna bij Rotterdamse Rugby Club. Pas bij zijn overgang naar HRC maakte de docent op een Dordtse school voor speciaal onderwijs werk van het rugby. Mol klom op tot international – hij zwaaide vorig jaar met een try in zijn laatste interland af – en behaalde in 2014 de laatste landstitel van HRC.
Nu dromen ze in Den Haag van een nieuw kampioenschap. Niet dit seizoen, maar binnen drie jaar moet dat gebeuren. Voor dat doel zijn enkele oudgedienden bij de club teruggekeerd. Gaat Mol ook zolang nog door? ,,Ik kijk niet verder dan een jaar vooruit. Dan zie ik wel hoe de situatie is. We hebben bij HRC een heel talentvolle lichting, spelers die in enkele jaren belangrijk worden. Het zou mooi zijn als zij mij gaan overvleugelen en ik op de bank beland. Dat zou ik niet erg vinden. De vraag is alleen hoe snel dat gaat gebeuren, want er is binnen het team wel veel concurrentie, maar voor mijn positie iets minder. Voorlopig hoef ik nog niet bang voor mijn plekje te zijn.”
