Derby’s zijn altijd leuk

  -   HRC 3
HRC3
Lekker als vanouds

Wedstrijdverslag Diok 3 – HRC 3 (eindstand 19 – 48)

Afgelopen zondag speelden we tegen DIOK 3. Zoals altijd zijn dit wedstrijden die op het scherpst van de snede worden gespeeld. Voor ons stond ook wat op het spel: wij konden ons veilig spelen voor de Top 6. Met andere woorden, geen zorgen dat het degradatiespook ons komt achtervolgen. DIOK 3 draait weliswaar niet heel lekker in de competitie, maar dat konden we niet als uitgangspunt nemen. Omdat deze wedstrijden dus altijd iets extra’s hebben en DIOK doorgaans alles op alles zet om van HRC te winnen.

Vanaf de eerste minuut was het een fysieke wedstrijd. DIOK 3 was sinds zondag samengevoegd met de Amigo’s en wat ze wellicht aan fitheid tekort kwamen, compenseerden ze met ervaring en fysieke kracht. We zouden dus wel moeten aanpoten om hier met een mooi resultaat weg te komen. De eerste tien minuten waren een duidelijk voorproefje van die fysieke krachtmeting. Beide teams beukten op elkaar in en er was een balans. Maar na 10 minuten was het Wouter Prins die als captain voor een keer het goede voorbeeld gaf en onze eerste try scoorde. Normaal scoort ie kaarten, nu een try; ook wel leuk. Dit was voor ons het signaal om de druk op te voeren en met resultaat, want in het kwartier na die eerste try wisten wij de ruimte te vinden om een aantal try’s te scoren. DIOK wist aan het eind van de eerste helft overigens nog wel tegen te scoren en dat herinnerde ons er aan dat het nog geen gelopen race was. (Ruststand 5 – 24).

Na een korte rust periode begonnen we aan de tweede helft en DIOK kwam sterk uit de startblokken. Door wat gebrek aan discipline aan onze kant gaven we ze de ruimte om terug te komen tot 19 – 24. Oei, oei het zal toch niet? Nou – spoiler alert – we trokken uiteindelijk aan het langste eind, maar dat moest van diep komen. We wisten ons echter te herpakken en na derde try van DIOK begonnen wij weer aan een mooie serie van try’s. Want DIOK was zoals gezegd ervaren, maar wij wisten de ruimte op het veld beter te benutten. Onze backs wisten, na hard werk van de voorwaartsen, de weg naar het trygebied te vinden. Ook verdedigend stonden wij goed. Wij wisten hun backline te neutraliseren door een goede en constante press op de flyhalf. Dit noopte DIOK tot een eendimensionaal voorwaartsenspelletje en dat konden wij prima opvangen. Klein voorbeeld hiervan zijn de vele turnovers in de breakdown die wij wisten te maken. Wij hielden het gas er op en vijf minuten voor het einde stond de 19 – 48 eindstand op het bord. DIOK probeerde zich te herpakken in de laatste vijf minuten en ondanks de druk bleef onze tryline verschoond van try’s.

Het gevoel na zo’n wedstrijd is wel bijzonder. Ik denk dat iedereen een glimlach op zijn gezicht had. We hebben onszelf veilig gespeeld, na een mooie wedstrijd en met veel nieuwe spelers die we dit seizoen hebben mogen verwelkomen. Het voelde lekker om zo met elkaar op het veld te staan. Komende zondag is de laatste wedstrijd voor de winterstop en dat wordt weer een pittige. Ter Werve komt op bezoek, dus we kunnen onze borst nat maken. Zin in.

Hoe hard was de wedstrijd nou echt?

Hard en laag,

Mark

Deel dit artikel:    
 
 
© 2024 Haagsche Rugby Club | Privacy Statement