Baby, you and me!

  -   Column
Mum
Een moeder van een HRC jeugdspeler schrijft periodiek over de belevenissen rondom de favoriete sport van haar zoon

Wat een dag was het 12 april in Amsterdam! De Cubs en de Colts allebei Nederlands Kampioen, de Junioren helaas niet….Zo’n hele tribune vol met HRC supporters! Vaders, moeders, broers, zussen, buren, ooms, tantes, opa’s, oma’s, met z’n allen voor HRC in het blauw en oranje (ik bedoel natuurlijk Australian Gold). Solidair voor onze CJC spelers!

Bewustzijn van saamhorigheid en bereid daar de consequenties van te dragen da’s solidariteit. Saamhorigheid is het besef, gevoel van bij elkaar horen en elkaar te moeten steunen. Elkaar te moeten steunen dat deden we zeker tijdens die finale dag. We steunen elkaar ook buiten het veld, bijvoorbeeld als het even wat minder gaat met iemand. Een kaartje sturen met het hele team bijvoorbeeld.

Mijn rugbyer voelt ook solidariteit als hij samen met vrienden naar de Albert Heijn op het Willem Rooyaardsplein gaat om voedzame versnaperingen te halen. Het zit vaak in kleine dingen en het is een groots gevoel!

Ouders onderling voelen ook solidariteit, bijvoorbeeld in de eindexamenperiode en toetsweken die er nu weer aankomen, we geven elkaar tips hoe om te gaan met gestresste scholieren, spreken elkaar moed in hoe deze periode door te komen en hopen er samen het beste van.

In hoeverre voelt mijn rugbyer zich solidair met mij vraag ik me wel eens af…. Mijn ervaring is dat het de ene keer meer is dan de andere keer. Het is bekend dat in de tienerjaren de binding andere tieners groter is dan met ouders, dus ik leg me daar dan ook maar bij neer. In geval van verdriet (verkering uit, slechte cijfers, blessures) is de binding tussen mij en mijn rugbyer vaak weer wat groter, dan is het ‘Baby you and me’ gevoel weer sterker aanwezig.

Soms komen de werelden even samen en dan zijn we, ouders en rugbyers, solidair met elkaar, tijdens zo’n finale dag bijvoorbeeld. Allemaal zo trots als een pauw dat 3 wedstrijden achter elkaar spelers in HRC-tenue het veld op kwamen voor de finale.

Ik hoop dat we 9 juni weer met z’n allen solidair, in het blauw oranje, in Amsterdam aanwezig zijn om ons eerste team aan te moedigen in de finale. Nog 2 spannende wedstrijden te gaan!

Let’s go let’s go HRC!

Wees voorzichtig, solidair en tackle hard,
Liefs Mum2

Deel dit artikel:    
 
 
© 2025 Haagsche Rugby Club | Privacy Statement