Afgelopen zondag mochten wij op een heerlijke zonnige lentedag aantreden tegen USRS 3, voor ons een wedstrijd waar we een paar weken naar uit hebben gekeken, want we hadden wat recht te zetten na de vorige keer. Het plan was simpel, vanuit onze eigen kracht spelen en niet al te veel penalty’s weggeven en dan was het de bedoeling dat we de punten in Den Haag konden houden.
De eerste helft was, net als vorige keer, ons make or break moment. Utrecht is meestal beter, lees fitter, in de eerste helft en de eerste 30 minuten leverden een pittig gevecht op waar beide teams weinig weggaven. Het was wel USRS die de eerste try van de wedstrijd drukte vanuit een penalty. Wat was dat ook alweer met minder penalty’s weggeven? Maar na 30 minuten begon het bij ons beter te lopen, we hadden er momentum in het was Jona die met zijn handelsmerk inmiddels, de cross kick, Pete in stelling stelde om de gelijkmakende try te drukken. We hadden er zin daarna want Willy wist ons op voorsprong te zetten waardoor we met 12 – 5 de rust in gingen. Dat was een lekker gevoeltje.
In de rust bespraken we kort wat de volgende stappen zouden zijn, eigenlijk de laatste 10 minuten van de tweede helft volhouden en dan hadden we er goede hoop op dat we aan de goede kant van de score zouden staan na 80 minuten. We zagen ook weer de terugkeer van onze Zuid-Afrikaanse buffel Sam Lepley, wat de burger moed geeft!
De tweede helft waren wij duidelijk de bovenliggende partij, in de scrums waren we dominant en wanneer wij onze backs in stelling konden brengen waren we dodelijk efficiënt. Toch wel de mooiste try van de tweede helft werd gescoord door een van onze Spaanse teamgenoten, Roger, die na een mooie pop pass van Sam werd gelanceerd en ik gok een goede sprint van 50 meter trok naar de try line voor zijn eerste try voor HRC, bravo! USRS had door blessures opeens spelers tekort tijdens de tweede helft, gelukkig hadden wij er een paar over en mocht Ome Toon, en later ook Maurits hun uit de brand helpen. Al was het in het geval van Tony dat ie dan eindelijk wat stiller zou zijn. Het laatste gedeelte van de tweede maakte was rommelig van onze kant waardoor USRS nog wat try’s voor de statistieken kon scoren, maar onze overwinning en de vijf punten kwamen niet meer in gevaar. Met een eindstand van 38-19 na 80 minuten vol er in klappen, gingen we moe, maar voldaan een klein biertje drinken. Missie geslaagd, appeltje geschild
Ja, dit was echt zo’n wedstrijd die we nodig hadden. Goed en hard spelen en na 80 minuten met een mooi resultaat naar huis gaan. Volgende keer, want we hebben twee weken rust, spelen we tegen de studenten van Vergiel die we al twee keer billenkoek hebben gegeven, dus zaak om dat 15 mei weer te doen.
Scrummend van plezier,
Mark
