Zonder enige vorm van twijfel hebben de in grote getale opgekomen supporters deze speeldag de twee beste hoogste jeugd teams van Nederland in aktie gezien. En aktie was het.
Vanaf de eerste minuut werd er met een waanzinnig hoog tempo door beide teams gespeeld. Ging dat allemaal foutloos? Nee, daarvoor gaven beide teams elkaar te weinig ruimte. De druk om naar voren te verdedigen was hoog vandaag.
Om dit schouwspel mee te maken moest een ieder wel vroeg uit de veren. Want met een aanvangstijd van 10.00u (verzamelen om 08.45u), voelde het deze zaterdag als opstaan na een diep nachtelijke stapavond. De koffie machine op de club maakte overuren.
Gelukkig stond er een gemeen koud windje zodat er geen kans was om staand weg te doezelen. De ogen werden daardoor ook vanzelf groter. Het fijne was wel dat het gevolg was dat er niets van de wedstrijd werd gemist.
Vandaag was het van gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Gewerkt is er tot en met de laatste seconde. Zoals wel vaker bij wedstrijden tussen gelijkwaardige tegenstanders viel de beslissing in “the dying seconds of the game”.
Tot twee keer toe was het HRC die de score opende en de conversies wist te benutten. Helaas voor HRC wist de tegenstander van vandaag ook twee keer terug te komen. En door een verdedigende onoplettendheid werd er een try (en conversie) diep in het tweede gedeelte beetje cadeau gedaan. Wel buitengewoon sympathiek natuurlijk, maar daardoor voelde de uitslag als een levensles. Hard werken loont daar namelijk ook niet altijd. Eind stand een try en conversie verschil in het nadeel: 14-21.
Dat er keihard is gewerkt staat als een paal boven water. Dat beide teams enorm aan gewaagd zijn, hoeft verder ook geen betoog. Dat er veel spanning in beide teams zat was zelfs voor de oude oogjes zicht- en merkbaar.
Beide teams speelden met het hart om te winnen. Als dat gebeurt weet je ook dat het risico wordt genomen om te verliezen. De goed leidende ref van de dag moest door de snelheid van het spel ook aan de bak en heeft de zolen onder de schoenen vandaan gelopen.
Behalve een of twee wedstrijd momentjes is er opnieuw tussen beide teams sportief gestreden.
Details zijn echter steeds belangrijker gedurende het verloop van een wedstrijd en in deze fase van de competitie. Zeker als de tweestrijd plaatsvindt tussen twee goed spelende teams op het scherpst van de snede.
Tegelijkertijd geeft deze wedstrijd de burger wel veel moed. Immers, door de kruisfinales zullen we met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid The Dukes ook in die fase gaan tegenkomen. De technische staf zal deze wedstrijd daarom goed kunnen gebruiken om het kwartje de volgende keer wel lekker te laten vallen.
Ik kijk er nu al naar uit. Ik ga er van uit de spelers, overige toeschouwers en technische staf ook.
Voorlopig even geen wedstrijd voor de competitie en een aantal Colts zullen komende week het trainingskamp met de Academy in Engeland hebben.
Daarna wordt het in maart een zo op het oog, overvol programma.
Dus komende periode herstellen en goed voor jezelf zorgen, lekker trainen. Blijf vertrouwen op een positief slot.
Tot ergens begin maart. De wedstrijd/ selectie / trips / kruisfinales agenda is dan overvol. Het wordt op zeker rugby smullen.
Uw immer objectieve, optimistische en vanavond vroeg naar bed gaande rugby ouder(e).
