De adrenaline (product van de bijnieren dat de hartfunctie aanzet) giert nog door mijn lijf. Het was een reuzen spannende wedstrijd waar beide partijen voor de winst speelden.
De Oysters hebben zich in de zomermaanden op voor hun strategische posities goed versterkt, om zo dit jaar een rol van betekenis in de (Ereklasse) competitie te kunnen spelen. Het resultaat vorige week uit tegen ‘t Gooi (20-13) was daar het bewijs van.
De HRC-selectie was toch wel enigszins verzwakt door het feit dat er maar liefst 5 selectiespelers uitgenodigd waren voor het Delta team en dat gaat dan toch ten koste van de kracht van het 1ste als wel het 2de. Uit het behaalde goede resultaat van beide teams blijkt dat de HRC de spelersselectie op goede orde heeft.
Oisterwijk is niet om de hoek en zo’n lange reis gaat in de benen zitten en vraagt een zeer zorgvuldige warming-up en een gezonde focus op de wedstrijd en dat is een opgave blijkt. In de 4de minuut waren het de Oysters die de 1ste try op het scorebord toverde en converteerde 7 – 0.
Wat de Hâgh ook probeerde, de jongens kwamen niet door de verdediging van de Oysters heen. Geschreven moet worden dat er door beide partijen zeer goed, hard en meedogenloos verdedigd werd en de kansen niet voor het oprapen lagen.
Het duurde tot de 23ste minuut voor dat HRC het scorebord in beweging bracht. Björn Dolman verzilverde een penalty, 7 – 3. In de 37 minuut herhaalde hij het kunstje, 7 – 6 tevens de ruststand.
In de 49ste minuut schoten de Oysters een penalty tussen de palen en liepen uit naar 10 – 6. HRC herpakte zich en zette met goed opgezette aanvallen en diepe kicks de tegenpartij onder enorme druk. Uit een line-out scoorde onze jongens door een grandioze push-over onze 1ste try en kwamen we aan de leiding, 10 -13.
Maar de Oysters gaven niet op en in de 65ste minuut trokken ze de stand met een penalty gelijk, 13 -13. HRC antwoordde 4 minuten later ook met een penalty. 13-16. De laatste crazy 10 minuten gingen in.
Hoewel HRC het beste van het spel had, waren het de Oysters die de Hagenezen te kijk zetten met een zeer flitsende try; een aanval diep van uit hun eigen helft, 18 – 16. De buit was binnen.
Nog 4 minuten te gaan en met de moet der wanhoop trokken onze jongens van uit de kick-off nogmaals ten aanval. Verliezen was geen optie, het laatste fluitsignaal had nog niet geklonken. Sjitterend! Spektakel. Kees de Bruin rondde de laatste aanval van een team afford af, Björn Dolman converteerde; 18 – 23. Blije gezichten bij HRC en supporters, teleurstelling bij de tegenpartij; begrijpelijk.
Het 2de team behaalde een prachtig resultaat uit bij DSR-C 5 – 45. Mooi mannen.
Volgende week 2 wedstrijden thuis:
- HRC 2 vs Rotterdamsche Studenten, Kick-off 14u30
- HRC 1 vs. Breda, Kick-off 16u30
De foto’s komen van de Oysters en zijn gemaakt door Annerose Buchel van Steenbergen. Haar prachtige rapportage vind je hier.
