Elke week worden er door de begeleiding en technische staff met kunst en vliegwerk de drie HRC Colts teams op de been gebracht. Enerzijds is het puzzelen door de afwezigen door blessures en anderzijds omdat er ook spelers zijn die om wat voor reden dan ook wat lastig in de tijd zitten en dus niet altijd aanwezig kunnen zijn. Dat geeft door de hele Colts groep heen het waterbed (of butterfly) effect. Immers, als er spelers niet komen heeft dat ergens een effect op de samenstelling bij alle drie de Colts teams.
Helaas was dat bij de start van de derde fase ook terug te zien in de voor de drie HRC Colts teams mindere uitslagen, waardoor uw immer optimistische scribent wel even door deze scorebordanalyse een spontane “writers block” kreeg. Dat gevoel was echter helemaal niet terecht want bij de drie Colts teams is er buitengewoon gemotiveerd tot in de haarpunten gevochten voor wat men waard was. Chapeau voor het hoofd omhoog en de borst vooruit en blijven gaan voor de try.
Met deze voorkennis was er mede gezien de trainingsarbeid op de dins- en donder- dagen wel goede hoop dat naast het mooie spel ook de resultaten weer zouden verbeteren. Dus afgelopen weekend opnieuw een vol wedstrijd programma en dus met een vol verwachting klopt het oranje blauwe hart met Colts 1 uit naar de Domstad. Een inmiddels bekende en taaie tegenstander. Dat beloofde zeker net als de eerdere gespeelde wedstrijden tegen URC een zeer spannende strijd te worden. Deze belofte vooraf werd in het geheel conform verwachting ingevuld. Ik begin me zo af en toe wel af te vragen waar de reanimatie apparatuur staat, want even lekker rustig achterover geleund naar de verrichtingen van alle helden te kijken, zit er (nog) niet in. De hartslag en bloeddruk loopt met het verstrijken van de minuten met haast gelijke tred op.
De wedstrijd werd gespeeld op het mooie Utrechtse complex waar de effecten van de stakende vuilnisophaal dienst in Utrecht zo op het oog niet zichtbaar waren. Het lag er allemaal prachtig bij.
Vanaf de kick off werd er door beide teams vol gas gegeven. Was het dan allemaal mooi spel, nee, dat niet, maar tjongejonge wat werd er door beide teams met het hart gespeeld. Helaas daardoor ook wat nieuwe blessuregevallen.
De wedstrijd bleef lang in evenwicht maar onze Colts opende de score met een loon naar arbeid try. URC gaf daarna gas bij en kon op haar beurt ook een try drukken. En dat was eigenlijk het beeld van de hele wedstrijd, waarbij URC op een bepaald moment in de loop van de wedstrijd zelfs met twee conversiepunten voor stond.
Dat was zo langs het lijntje bij alle meegereisde kenners ook het keerpunt in de wedstrijd omdat HRC op dat moment nog een keer de rug strekte en net dat stapje meer wist te zetten waardoor in de tweede helft het verschil met twee tries werd gemaakt.
In de dying seconds wist URC nog een try tegen de 14 man van HRC te drukken, want HRC won ook de gele kaarten competitie deze wedstrijd. Maar met de mooie winst op zak, 17 – 22 werd het eindsignaal gehaald. Een zwaar bevochten overwinning met een mooie derde plek als resultaat in deze derde fase van de Cup poule.
Komende week zijn de Academy spelers op trainingskamp in Engeland en kom vooral allemaal vrijdagavond gezond weer terug. Komende zaterdag is de volgende uitdaging tegen ’t Gooi. Deze wedstrijd is zaterdag op eigen Haagsche grond om 16.00u. Dus kan iedereen lekker uitgeslapen aan dit potje beginnen met een naar verwachting hele grote supportersgroep. Want bij winst zijn de kruisfinales (wat uiteindelijk tussen vier teams zal bepalen wie zich dit jaar tot kampioen mag laten kronen), dan ook wel bij winst met een grote stap dichtbij.
Uw immer optimistische rugby ouder(e)
