COLTS 1 – Na de bevroren oren wedstrijd van verleden week met een mooie overwinning uit bij the Dukes, voelde het weer erg fijn om in een waterig zonnetje, uit de wind, op de tribune van het Haagsche te kunnen zitten. En voor zover de spanning verleden week al naar het gevoel (te) hoog was, dat bleek eigenlijk helemaal niets vergeleken met deze wedstrijd. Op de tribune werden de toeschouwers met het verstrijken van de speelminuten zichtbaar ouder. Het was een slijtage slag binnen de lijnen, maar ook buiten het veld.
Het leek er af en toe op dat de URC en HRC supporters een eigen wedstrijd hadden, maar dan over wie het hartstochtelijkst de eigen favorieten kon aanmoedigen. Nu ben ik uiteraard subjectief tot in de inmiddels hele kleine en naar binnen groeiende haarpunten, maar volgens mij werd deze strijd ook door HRC gewonnen. Mijn tinnitus is trouwens wel naar een hoger niveau getild na vandaag.
Vanaf de eerste minuut maakt URC duidelijk dat ze niet naar Den Haag, via nota bene de Utrechtsebaan, waren gekomen om zonder slag of stoot met opnieuw een verliespartij terug in de file te willen staan. Immers, in de eerste fase werd door HRC tegen URC in een harde wedstrijd de winst ook over de streep getrokken.
Waar onze Colts verleden week een flitsende start hadden werd deze eer nu aan de gasten gelaten. Hetgeen betekende dat HRC tot in de tweede helft in de achtervolging moest om de winst over de streep te trekken.
Dit allemaal onder het motto, gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. Want er ontspon zich een wedstrijd met waanzinnig veel inzet en vechtlust aan beide kanten. Door beide teams werd continue vroeg druk gezet waardoor het ook weleens wat rommelig leek. De uitstekende ref van de dag hield het trouwens wel allemaal prima bij.
Dus was het allemaal mooi spel vandaag, nee, niet altijd, maar de HRC Colts hebben vandaag wel laten zien dat ze naast goed en mooi technisch spel, ook een “lean mean fighting machine” kunnen zijn. The Bravehearts van de Lage Landen. Het enige wat ontbrak was de blauwe schmink.
Het dieet van rauwe biefstuk afgeblust met sambal werkt dus schijnbaar wel. Lenzen die uit het achterhoofd gepeuterd moest worden, spelers die bleven liggen na het optrekken van de stofwolken, alles kwam voorbij, ogen kwamen de toeschouwers tekort. Maar ook mooi spel met uitgespeelde tries gezien waarop gedurende de afgelopen periode (met code) was getraind.
Einduitslag 27-22 en de tweede overwinning voor de HRC Colts uit twee gespeelde wedstrijden in de tweede fase is een feit.
Komende week wordt het met het reguliere trainen, de voorlichtingsavond van B&B en het gezamenlijk eten op donderdag, weer vele uurtjes op de club doorgebracht. Hopelijk werpt dit voor al onze Colts zijn vruchten af tijdens de komende wedstrijden. We keep you posted.
Volgende week uit naar ‘t Gooi. Onderschatting ligt op de loer omdat deze ploeg vanuit de Plate naar de Cup poule gepromoveerd is en nu (nog?) onderaan staat, maar dan hoopt uw scribent dat er net zoals verleden week uit, weer als kanonskogels uit de startblokken wordt geschoten en dat onderschatting niet in het verste denken aanwezig zal zijn.
Over het tweede in Groningen leest u hieronder – het 3e had geen programma – wel geef ik al vast weg dat het onderweg beregezellig was en dat de begeleiding met paracetamol en watten in de oren lichamelijk en geestelijk wankelend de dag zijn doorgekomen.
Uw nog ouder geworden en vandaag nog sneller verouderde rugby ouder(e)
COLTS 2 – Saturday morning saw an early start for a long trip up to Groningen for Colts 2 with some additional backup from Colts 3 to make up a strong squad of 20 players. The trip was made significantly more comfortable than it otherwise might have been due to the very generous provision of both coach transport and food from sponsors Beachclub de Golfslag in Scheveningen (nearby the iconic Kurhaus) and Gransjean Wijnen en Delicateesen in the Bankastraat (Archipel) The Hague. Many thanks to them.
It was clear from the start that this would be a big ask for our 2nd Colts team. Groningen’s size and physicality led them to dominate the early stages of the game, especially in the scrummaging (where a decision was eventually made to make them uncontested). HRC were easily giving away 50kg here. The backlines were much more evenly matched but Groningen still pulled away early and fast, racking up a sizeable lead.
The final scoreline (62-5) was more indicative of the first half of the game. The second period was a much more even affair that eventually led HRC to getting some points up on the board. The Colts fought back well kept pushing and trying right up until the final whistle which is a credit to the temperament of the players facing a tough opponent.
